Johan Cruyff naar Barcelona, Groot Brittanië lid van de EEG (toen nog met plezier), kijken naar de musical Jesus Christ Superstar, of naar de Spanjaard Ocana die de Tour wint. Luisteren naar en betogen voor de vrije zeezender Radio Veronica. Hopen op meer na de eerste Belgische harttransplantatie. En zonder schroom voortaan een Vlaams leeuwke kunnen zingen nadat het lied het officiële volkslied van Vlaanderen werd. En benieuwd zijn naar de avonturen op het eerste Nederlandse naaktstrand. Allemaal “groot” nieuws uit 1973. Wij houden de lens boven wat Knesselaarse krantennieuws uit dat jaar.
Oei, wat nu. Vorige keer hadden we het over 1966 en nu over 1973. Eigenaardige sprong of niet? We hebben er bewust voor te kozen deze reeks Gazettenpraat niet chronologisch te geven, omdat we startten in de jaren 1950 en het dan voor de meeste lezers wel lang toeven zou zijn geweest in zeer lang vervlogen tijden. Maar nu naderen we het einde van de reeks die we konden maken op basis van het tekst- en beeldarchief Vanthuyne/Hooft. Met hen gaan we nog chronologisch verder tot 1980. Vanaf dan duiken ook nieuwe bronnen op (Uil en Spiegel, Uilenspiegel, andere perscorrespondenten en stilaan ook andere fotografen).
Wie nog eens de brug wil maken van de jaren 1967-1972 kan die afleveringen hier vinden: De wortels van vandaag. Er was eens: 1967 (1) – De wortels van vandaag. Er was eens: 1967(2)– Met de teletijdmachine terug naar Knesselare in 1968 – De wortels van vandaag. Nieuwsjes en foto’s uit 1969 – Back in time: 1970 – https://knesselaarsnieuws.net/2018/07/27/1971-van-flabbaert-en-van-ratten – In 1972 werd onder meer een nieuw gemeentehuis geboren
Dansende tieners
Op initiatief van mevrouw Vanthuyne – De Baets werd op 8 maart 1972 een majorettenshow- en dansgroep opgericht. Jonge tieners van toen, vandaag cirkelend rond hun zestigste. Eigenlijk wel een fenomeen, zo’n dansgroep. We komen daar nog wel uitgebreider op terug, wat verderop in de jaren 1970 en 1980. De groep kreeg een eigen bestuur met in het begin vooral vrouwen van bestuursleden en muzikanten van de fanfare Willen is Kunnen. De officiële voorstelling gebeurde op de zomerkermis van 1972. In 1973 kreeg de groep de naam Zonnebloempjes. Na wat lokale optredens en presentaties in de omliggende gemeenten trokken de majoretten vanaf dat jaar ook almaar meer op pad met de fanfare, en naar optredens verder van huis. Een paar van de eerste foto’s van de meisjesgroep, blinkend in hun eerste uniformpjes.
Knesselare pikt record bollen mee
Luc Mestdagh, Roland De Greve , Marc Mestdagh en en Bertrand De Greve. Onderaan: Michel Lammens, Leon De Meyer, Romain Plasschaert en Laurent Verniest
Over de straffe Knesselaarse bolders hadden we het hier al, in het artikel Knesselare troefde tweemaal de wereld af. In januari 1973 verbeterde een groep straffe spelers het record krulbollen. In het Meetjesland was er een heuse recordjacht. Nadat Oostakker 24 uur had gebold, werd dat record gebroken in Sleidinge (25 uur), Evergem (26 uur) en Merendree (27 uur). Het reglement bepaalde dat het record met een uur moest worden verbeterd. In Assenede en Knesselare probeerde men op eenzelfde zaterdag weer beter te doen.
Groot was de verwondering toen men hier in de boltent hoorde dat Assenede na een nieuwe record met 28 uur niet wenste te stoppen, zoals het reglement voorschreef, maar doorspeelde. “De boltent stond op kookpunt want de gehele nacht was er een talrijk publiek aanwezig. Men zwoer te Knesselare de dure eed steeds een uur langer te spelen dan Assenede. Zo speelde men de hele zondagavond én -nacht door.”
Toen men telefonisch verwittigd werd dat Assenede was gestopt, diende men nog vier uur te bollen. Klokslag middernacht was de recordpoging geslaagd. “Lokaalhouder Hilaire De Greve had erover gewaakt dat de spelers geen sterke dranken of ook maar enig pilsje te gappen kregen. De eer van zijn lokaal stond op het spel”. Vanaf middernacht werd het feest in Eentveld nog uren voortgezet.
WIK 85 jaar
Allez, hier gaan we. Bovenaan (vlnr): Johan Gussé, Marc Van Yper, Willy Verhoestraete, Eddy Vermeire, Dirk De Vos, Gilbert Buyse, Roger De Corte, Willy Devreese, Carlos Verhoestraete, Maurits Cornelis, Paul Verhoestraete, Hubert Van Hoorweghe. Derde rij: Gaston Saey, Marnix Poelman, Patrick Poelman, Dirk Vandeweghe, Franky Gussé, Etienne De Vos, Gentiel Verhoesraete, Geert De Vos, Johan Poelman, Pol Poelman, Walter Taghon. Tweede rij: Raf Van Hooreweghe, Robert Van Speybroeck, Gerard Delaruelle, Gaby Bert, Willy De Groote, Gerard Van de Casteele, Jan Van de Casteele, Paul Van Yper, Roger De Vlieger, Raymond Meire, Prosper Landuyt, Alfons Gussé. Vooraan: Bart Van Hooreweghe, Jeannot Meire, Danny De Schuytter, Geert Borlee, Dominique Vercraeye, Luc De Schuyter en Karel Van de Casteele. Bestuursleden op tweede rij: Henri Van Hulle, Leopold Mouton, Cyriel Van Heyste, Jeroom Verniest, Albert De Spiegelaere, Remi Cooreman, Placide Vanthuyne (voorzitter), Maurits Devreese, André Busschaert, Raymond Martlé, Maurits Poelman, Walter Depoortere en Jozef De Neve. Van deze groep zijn er nog een handvol muzikanten die vandaag, 46 jaar later, nog bij WIK spelen.
In 1973 vierde de fanfare Willen is Kunnen zijn 85-jarig bestaan. De vereniging zette een pas naar een ander soort werking. Met de majoretten als extra attractie nam het aantal grote optredens vanaf 1973 fors toe. Op de agenda van dat jaar verschenen plots optredens bij grotere manifestaties, onder meer het nationaal majorettenkampioenschap in Knokke, later op het jaar het majorettenfestival in Knokke, het Boemencorso in Blankenberge,en optredens in Sluis, Duinkerke, Valenciennes en Roubaix in Noord-Frankrijk. Op 2 september was er een groot jubelfeest, met zes korpsen uit omliggende gemeenten.
Noel Van Kerrebroeck en zijn vrouw in de nieuwe zaak
Een biezondere winkel
In juni opende de “hypermoderne motoren- en bromfietsenzaak Noël Van Kerrebrouck” in de Hoekestraat. Noël was al van 1964 met die stiel bezig, was verdeler van grote motorenmerken (Yamaha, BMW, Laverda en Gussi). Hij was een gevierd motorcrosskampioen. In zijn toonzaal had hij zo’n 35 verschillende modellen. Lees meer in het artikel Er was eens 1967
Men kope de molen
Ook de Driesmolen stond weer in de belangstelling. Sedert 31 december 1965 was de oude molenaar Taets gestopt. In 1966 onderhandelde de gemeente over een aankoop, maar uiteindelijk werd hij door een particulier uit Sint-Niklaas aangekocht. Die man liet een nieuw dak aanbrengen, maar nadien werd de molen weer aan zijn lot overgelaten en niemand zag er nog naar om. In 1973 ging Knesselare opnieuw onderhandelen met de eigenaar “ten einde het enige cultuurmonument dat de gemeente bezit aan te kopen en nadien volledig te laten restaureren. Op de gemeenteraad waren er radicale tegenstanders. Er gingen zelfs stemmen op om de molen dichter bij de dorpskom te plaatsen. Pas een maand later besliste de raad uiteindelijk de molen te kopen voor 210.000 frank. Voor het herstel kon men rekenen op een subsidie van 85 procent.
Tweemaal vijf jaar vieren
In 1973 werd het vijfjarig bestaan gevierd van basketbalclub Gembas. Jeroom Bulcke was toen voorzitter, Gilbert De Bruyne de actieve secretaris, terwijl Rik Vandenberghe, Gerard De Spiegelaere en Rudi De Bruyne de trainingen gaven. De club gaf in de jaren regelmatig een ‘bal’, dit keer met Jimmy Frey. Meer over Gembas: lees hier het artikel ‘Vijftig jaar basket’
Ook het Rode Kruis vierde het 5-jarig bestaan. Die vereniging werd geleid door voorzitter Georges Stock en dokter Robert Dhont. Knesselare werd voor de tweede maal koploper met het aantal bloedgiften en won daarmee de beker van de provincie Oost-Vlaanderen. Er werden toen drie bloedinzamelingen gehouden, goed voor 516 bloedgiften. Er waren in 1973 in Knesselare 295 bloedgevers.
Voor het eerst werd op de gemeenteraad gesproken over de aanleg van het Sportcomplex Flabbaert. Ook hierover werd op de raad fel gediscussieerd. Sommigen vonden dat de gemeente dat te groots zag.
Jammere anekdote: De 37-jarige dabladverkoper Romain Hooft (Maldegemseweg), werd aangereden door een personenwagen. Hij was op slag dood. Gerard De Vijlder nam de krantenbedeling over.
5000 ste inwoner
De ouders met hun baby, de 5000ste inwoner van Knesselare, omringd door secretaris Jozef Arnaut, schepen Albert De Spiegelaere, schepen André Busschaert en graaf D’Alcantara.
“Knesselare heeft de drempel der ontvoogding overschreden”, titelde Jozef Vanthuyne. Voor het eerst in de geschiedenis telde de gemeente 5.000 inwoners. Kathy Derijcke (Urselseweg) werd er gevierd als 5000ste inwoner van Knesselare. Kathy is de dochter van Jeannot De Rycke en Antoinette Vermeire.
In oktober opteerde de gemeente voor de fusie (“samenvoeging”) met Ursel. Gerard Versluys organiseerde met de plaatselijke ACW-afdeling een voorlichtingsvergadering in De Sportkring. In Knesselare was er weinig commotie, maar die was er wel in Ursel, waar een enquête zou worden georganiseerd. Plannen genoeg die avond, maar nog geen beslissing.
OPROEP: HEBT U MOOIE OF BIJZONDERE FOTO’S OF INFO OVER HET KNESSELAARS VERENIGINGSLEVEN IN DE JAREN 1970 TOT 2000, DANK OM HET ONS TE LATEN WETEN OF WE DAT MOGELIJKS MOGEN INKIJKEN/KOPIEREN VOOR KNESSELAARS NIEUWS
janvdc@telenet.be
Knesselaars Nieuws 