We publiceerden hier vorige week een eerste deel over verhalen van toen. Op een paar na verdwenen uit ons collectief geheugen. Maar een mooie getuigenis van de vertellingen die in sommige gevallen eeuwen trotseerden.
‘k Heb het gehoord van mijn vadere, en den dienen ging ’t er nie voren liegen’… De Flabbaert, de weerwolf, de hellewagen, etc … In de donkere dagen duiken we nog even in de oudste verhalen die in ons dorp als ‘sage’ werden overgeleverd. En zeg niet dat ’t niet waar is.
Veel valt er niet van te merken, maar voor Knesselare wordt het straks toch wel een bijzondere stap van oud naar nieuw. Of het nu gebeurt bij eerste of bij de twaalfde klokslag, het maakt niet uit. Iets is over. Iets begint. We zien wel.
Voilà, het zit er op. Voor een laatste keer kwamen Knesselaarse vertegenwoordigers bijeen voor een gemeenteraad. Echte vrolijkheid viel er niet te merken. Eerder ingehouden blijheid omdat een lastige horde werd genomen.
In het auditorium van het gemeentehuis van Aalter werd op 19 december het nieuwe logo van de nieuwe fusiegemeente voorgesteld.
Ligt Brussel in Canada? Een beetje wel. Bruxelles, dan toch. Daar wonen nogal wat inwijkelingen uit Knesselare. Ook daar leest men Knesselaars Nieuws. En ze stuurden ons een filmpje over het superfeest dat hier in 1946 werd georganiseerd voor Constant De Lichte, toen de “oudste inwoner van het land.
In Gent overleed Jozef Vanthyne, een van de verdienstelijkste figuren van het maatschappelijk en cultureel leven van Knesselare. Een terugblik in woord en beeld (prentenbak)
