Onze arend vloog laag deze keer, want niet één lezer die kon vermoeden waar onderstaande foto genomen was. Dat is aan de Flabbaertbeek, de grens tussen Oedelem en Knesselare. Een plek waar niet alleen een mooie Flabbaertsage aan vasthangt, maar ook een dramatische moord in 1944.

Wie heeft dit ooit opgemerkt, vroegen we. Niemand dus, al moeten in de loop der jaren (en zeker vroeger toen er nog beekvisjes konden gevangen worden) vele tientallen jongens de arduinplaten gezien hebben tijdens hun schooluitstap naar de beek. Een plaat is zo bevuild dat de tekst nog nauwelijks te lezen is.

In de midden staat het jaar van de ‘inhuldiging’ van “de duiker”: 1869. Op de derde plaat kun je met veel moeite nog lezen : Oost-Vlaanderen – Knesselare – August Wille Burgemeester. Wille was een dokter en was in Knesselare burgemeester van 1859 tot 1878. Lees HIER meer over die man.

Op zich is dat natuurlijk geen wereldschokkend nieuws. Maar het laat ons toe om nog eens terug te komen op een paar gebeurtenissen die zich daar hebben afgespeeld.

Duivel en moordenaars

Over de oude sages over de waterduivel Flabbaert hebben we het HIER begin 2019 al gehad Daar is al veel over gepubliceerd, in oude volksboeken, in oude en minder oude gazetten. Ook in Erfgoed Aalter, waar recent de link werd gelegd tussen de sage en een moordzaak waarin een zekere Slabbaert was betrokken. Het laatste woord is hierover nog niet gezegd en geschreven.

Minder bekend is dat zich op deze plek ook een drama afspeelde op het einde van de Tweede Wereldoorlog, waarover we onlangs nog onderstand een artikel terugvonden met een verwijzing naar een moord. Een artikel over “De Slabbaertbuize”. “Het was ook in dit hol dat men in 1944 het met kogels doorzeefde lijk van dhr Van Haecke, secretaris te Beernem, heeft gevonden”, lezen we in het onderschrift.

De secretaris van Beernem Omer Van Haecke werd op 14 juli 1944 midden in de nacht door twee leden van de Witte Brigade uit zijn huis gehaald omdat hij aan de Duitsers zou verklikt hebben dat Hubert van Outryve d’Ydewalle bij het verzet betrokken was. “De verzetsmannen, vermomd in Duitse uniformen, kwamen zogezegd kwartier (logement) vragen. De echtgenote van Van Haecke vond hen zeer verdacht, maar liet hen toch aarzelend en met tegenzin binnen met de fatale gevolgen vandien. Omer Van Haecke werd meegenomen en geëxecuteerd aan de grens Oedelem en Knesselare. Het stoffelijk overschot werd er in een sloot gedumpt.” Bij de schietpartij waren ook Knesselaarse verzetsmannen betrokken. (Bron: ‘Het verzet in Beernem’)

Andere bronnen suggereren dat de moord op 49-jarige Van Haecke iets had te maken met de fameuze Moorden van Beernem. Het zou een late wraakactie zijn geweest omdat Van Haecke, echtgenoot van Alice Hoste, betrokken zou zijn geweest bij de moord op Hector De Zutter. Volgens Ryserhove, die het lijk van de vermoorde Van Haecke had gezien, was dat NIET het geval. Het ging wel degelijk om een afrekening door een weerstandsorganisatie. In zijn artikel ‘De oorlog 1940-1945 te Knesselare’  schrijft Ryserhove: “Men zei dat het de moord op ‘een zwarte’ was, vanwege de zogenaamde Witte Brigade, maar ik heb persoonlijk de heer Van Haecke zeer goed gekend en hij was wel Vlaams-, maar hoegenaamd niet Duitsgezind.”