In onze reeks over Knesselaarse burgemeesters hadden we het hier vorige week over Theofiel De Lichte. Twintig jaar chef van de gemeente, maar weinig bekend. Dank zij Eric Van Hulle weten we nu iets meer over deze “Canadese” rentenier.

Via het bidprentje (zie onderaan) weten we dat Theofiel de zoon was van Leonard De Lichte. Zijn moeder was Ursula De Paepe. Het gezin had drie zonen (naast Theofiel ook nog August (°1875 – +1966) en Alfons).

Zoals zovelen verlieten ook Leonard en Ursula Knesselare om als landverhuizer een beter leven op te bouwen in Canada.  “Zij vertrokken waarschijnlijk met de Red Star Line in Antwerpen, en vestigden zich in St Alphonse Manitoba Canada”, aldus Eric. Ze werden er ingeschreven in 1892.

Theofiel De Lichte, de latere burgemeester, huwde vermoedelijk begin 1909 in Canada met Maria Roeland, een meisje geboren in Everbeek bij Brussel (° 3 nov. 1887), maar die stierf heel vroeg, amper 22 jaar jong, in Mariapolis Manitoba (19 oktober1909). Theofiel hertrouwde met Elodie Dierickx, “wellicht niet afkomstig van Knesselare”.

Rijkdom

In een brief naar de familie Romanus Maeyens wenst Theofiel molenaar Maeyens en zijn vrouw proficiat met het huwelijk van hun dochter Jeanette. In die brief heeft hij het ook over de rijkdom en eigendommen die de familie De Lichte in Canada verworven heeft. De rijkdom zou er vergaard zijn bij de ontginning van bossen en de houtverkoop.

Fragment uit brief aan mevrouw Maeyens over “welk eene fortuin wij den dag van (van)daag bezitten…

Terugkeer

Wanneer Theofiel De Lichte uiteindelijk terugkeert naar Knesselare is hij een rijk man. Meteen is hiermee duidelijk waarom hij in de administratieve documenten en op kiesbrieven “rentenier” wordt genoemd. Hij vestigt zich in de Hellestraat 24  (het stuk van de Hellestraat dat later Kwadamstraat werd genoemd).

Wanneer is hij teruggekeerd? Vermoedelijk kort na de Eerste Wereldoorlog, want in 1908 was hij nog geen kiezer in Knesselare, zo blijkt uit de kieslijst van toen.

Na de oorlog is Theofiel De Lichte wél kandidaat, en in 1926 wint zijn lijst. Alhoewel hij pas tweede staat, na brouwer Bockaert, wordt hij burgemeester van Knesselare. De “rentenier” zal dat blijven tot kort na de oorlog.

Op dat moment is hij 72 jaar. Het feit dat hij er als sterkhouder van de lijst niet meer bij is in de verkiezingen van 1946 heeft vermoedelijk meegespeeld in de machtsovername van de CVP bij de verkiezingen van 1946.

Interessant

Interessant is het kiespamflet dat Eric ons bezorgde. De namen zijn er nog vermeld zonder voornaam. Merkwaardig.

Nog interessanter is de keerzijde van het pamflet waarin de “katholieken” het uitgebreid hebben over hun STANDEN-partij, een koepel waaronder zowel middenstanders, boeren en werknemers samen de politiek probeerden te bepalen. De kandidaten werden aan een stand toegewezen, “gehoorzaam aan het bevel van Paus Leo XIII”.

Het heeft niet mogen baten. Of beter gezegd: het zou nog twintig jaar duren vooraleer de nieuwe partij CVP wél in dat opzet slaagde en zeker op het platteland veruit de sterkste partij werd. En dat tot op vandaag bleef.

PS: nog wat familienieuws: Had Theofiel De Lichte nakomelingen? Mogelijks is Margaretha De Lichte, vermeld op het bidprentje zijn dochter. Zonen had hij niet. De oudere mensen van Knesselare kennen ongetwijfeld nog Bertha De Lichte, getrouwd met Hilaire Maenhout (autocars) in de Hellestraat..Zij was de dochter van Constant De Lichte, een kozijn van haar vader. Die Constant werd in Knesselare en omgeving nog veel bekender, al was het maar omdat hij kort na de Tweede Wereldoorlog de oudste Belg was (1842-1947). Ook Fons De Lichte, broer van Theofiel, keerde nog terug naar Knesselare.