Een stevig jaartje, dat was 1961 zeker, met een goed gevulde fotodoos. Feest bij de zevende dochter, feest bij de drie vrouwenbonden, feest bij halfvasten, of bij het paard van de Sint… En eindelijk rijden op betere dorpswegen, of luisteren naar de eerste juke-box… Ons dorp in het jaar dat Kennedy president wordt, de muur van Berlijn wordt gebouwd, en Fats Domino zingt over zijn Girl Josephine.
Zeven dochters
Veertig jaar meester, 61 jaar schrijver
In januari 1961 overleed “meester” Alfred Segers, kort voor hij 90 werd. Hij was om meerdere reden een bijzonder man. Hij was afkomstig van Oostwinkel, waar hij werd geboren in 1872. In 1891 werd hij gediplomeerd onderwijzer en vastbenoemd in de latere jongensschool.
Hij werd er in 1919 schoolhoofd en bleef dat tot 1931. Hij was een pionier voor cultureel Knesselare, stichter van de Koninklijke Katholieke Strijdbroeders (1893), waarvoor hij niet minder dan 63 jaar lang secretaris-penningmeester bleef. Zijn verslagboeken behoren tot de interessantste bronnen over de lange periode waarin Segers die stipt noteerde. Hij was hier ook stichter-voorzitter van het Davidsfonds in 1937.
Lustrumcarnaval met Wilfried
In maart wapperden de vlaggen voor het eerste lustrum van het Halfvastencarnaval. Het was een tocht met de Sloebers uit de Maldegemweg, met de Rovers van Ali Baba uit de Veldstraat, met de Scotch Pipers uit de Nieuwstraat, de Paraplutisten uit de Kerk- en Molenstraat, met de vernielzuchtige Brekaniers, met fanfares uit Oedelem en Oostende en met de lokale fanfare in carnavalskostuum, met de Aftocht van het leger, uitgebeeld door de Kloosterstraat, en een groep Don Kozakken. Maar vooral, met duizenden kijklustigen. Meester van het spel was de studentikoze Prins Karnaval Wilfried De Coster.
Dorp ondersteboven
Omstreeks 1960 werd in Knesselare veel geïnvesteerd in “moderne” wegen. De aardewegen en grintwegen en de kasseien verdwenen uit het dorpscentrum. De Plaats en de Veldstraat werden grondig vernieuwd. Dat was het sluitstuk van de eerste grote en globale gemeentelijke wegenwerken. Alleen de Hoekstraat bleef er nog even “onbeschrijflijk slecht” bij liggen. Het Dorpsplein werd volledig vernieuwd “met een bijkomende omringing waardoor het mogelijk werd de lijkstoet tot aan het kerkhof te volgen”. Telefoonpalen en oude scheefgezakte straatlantaarns werden weggenomen. “Spijtig genoeg vond men nog geen oplossing voor het wegnemen van de slordige sanitaire installatie midden het Dorpsplein en de oude vrijheidsboom. Van parkeerstroken was nog niet meteen sprake. Toen kwam er ook voor het eerst een vluchtheuvel bij het begin van de Hellestraat. Ook de buurtspoorweg en de straatstenen werden weggenomen. De aanleg van het nieuwe wegdek liep lange vertraging op. Ook in 1961 werd in tal van straten de waterleiding nieuw aangelegd.
Toen waren er nog boerinnen zie… Al vijftig jaar
Ook al aan het feest toe: de Boerinnenbond van Knesselare, die hier was gesticht in 1911. Voor wie er mocht aan twijfelen: zo’n vieringen verliepen toen vooral erg christelijk, met ’s ochtends een communiemis met kanselrede door de proost, een samenkomst aan de Grote Kapel waar pater Goegebuer een sermoen hield, een optocht door het Dorp naar de parochiezaal, alwaar een lezing volgde over vijftig jaar Boerinnenbond (later KVLV). Na de feesttafel trok men alweer ter kerke voor het danklof.
KSA-top en vierhonderd priesters voor begrafenis Georges
Droefenis was er dan weer voor het overlijden van de Knesselaarse priester Georges Gyselbrecht. De man, hier geboren in 1924 was ontzettend populair, werd priester gewijd in 1948 en professor aan het seminarie. Als actieve KSA’er werd hij uiteindelijk gouwproost van Oost-Vlaanderen. Op de begrafenis was een massa volk aanwezig, waaronder een vierhonderd priesters uit Vlaanderen, leden en vlaggen van tientallen verenigingen, en ook van de Rederijkerskamer waar hij erelid van was, en van de lokale Boerinnengilde. Boeren- en boerinnenjeugd en KSA’ers vormden de erehaag. Ook Mgr. De Kesel, de abt van Steenbrugge, professoren en minister August De Schrijver waren aanwezig.
Tien jaar CMBV
In 1961 waren ook de Christelijke Middenstand- en Burgersvrouwen hier aan het feest. CMBV werd hier gesticht in 1951, en vierde dus zijn tienjarig bestaan. Ook hiervoor was een minister gastspreker naast voorzitster mevrouw Vanthuyne-De Baets. Vijf bestuursleden werden toen gehuldigd: mevrouw Vanthuyne zelf, Alice Maenhout-Hooft, weduwe Raymond Stock, mevr. Van de Kerkhove en mevrouw Maria Hooft-Strobbe. Let op het wapen van Knesselare op de vlag, en – zonder gêne – de Vlaamse vlag achter het feestpodium. Of op de hoedjesmode, de patronage, de rokers in de zaal of op het podium…
Nieuwe vlag voor KAV
En ook een beetje aan het feest waren de vrouwen van de KAV. Ter gelegenheid van Rerum Novarum trokken de arbeidersvrouwen naar de kerk om hun nieuwe vlag te laten inzegenen.
Eerste stoet van de Bond. Sint te paard
In december trok de Sint te paard naar het jaarfeest van de Bond van de Grote en Jonge Gezinnen. Het ging om de eerste grote Sinterklaasstoet van de Bond. De parochiezaal zat stampvol voor een kinderquiz, het zingen van klaasliederen, “fijn verzorgde nummertjes en stijlvolle ritmische oefeningen”. Eens die prestatie geleverd, was het pakjestijd.
En daar is “den jukebox”
De jukebox, een nieuwigheid in het muziekleven, werd een rijkdom voor een aantal cafés, maar meteen ook een bedreiging voor de dansorkestjes. In de jaren 1930 al werd deze hippe muziekdrager populair, toen nog met 78-toeren platen.
De gloriedagen van die 45-toeren jukebox situeren zich in de jaren vijftig en zestig. De eerste jukeboxen moeten in Knesselare verschenen zijn einde de jaren 1950 en stonden bij Maurits Van Kerschaver, bij Herman Martlé, en bij Nelly Hallaert (zie foto hiernaast), bij Gerard De Vylder, Omer Scheyving, Julien Wittouck, Gentiel Verdonck, Gerard Ryserhove en Arthur Hallaert en dochters, bij Rachel Pieters in De Wandelaar, bij Juliette Busschaert in Den Dorsmolen.
Niet toevallig cafés met jong en schoon volk achter en vanzelfsprekend dan ook voor de toog. Op hits van Elvis, Cliff Richard, Paul Anka, Fats Domino, Roy Orbison werden niet zelden “aftastende” gesprekken gevoerd…
Knesselaars Nieuws 