Wat we nu meemaken! Onze wolf is terug! Voorlopig zit hij nog even in Limburg. Is er in Vlaanderen nog plaats voor dit beest? Volgens sommige supporters wel. De laatste Vlaamse wolf werd in Knesselare gedood. Zijn poot hing aan het Gentse Gravenkasteel en wordt bewaard in Gent.

De wolf is terug, hoera? De vereniging Welkom Wolf heeft voor het eerst een wolf gespot in Vlaanderen. Dat gebeurde in Bocholt in Limburg. Met zekerheid, want het dier is uitgerust met een halsbandzender en wordt gevolgd door een Duitse wetenschapper, zegt Jan Loos van de vereniging Welkom Wolf.

Komt het dier terug? Zeg niet dat we gek zijn, want In een opiniestuk op de website van VRT NWS zegt Chris Steenwegen, algemeen directeur van Natuurpunt, dat we ons moeten voorbereiden op zijn komst want “wolven vervullen een unieke rol in de natuur. Ze staan helemaal bovenaan de voedselketen. Ze zijn onvervangbaar. Bovendien: wolven horen hier thuis”. Onvervangbaar? Tja, de laatste Vlaamse wolf is hier in Knesselare gedood in… 1736.

Volgens Steenwegen moet de overheid dan maar zorgen voor een wolvenplan, voor verbindingen ook, tussen natuurgebieden, zodat de wolven zonder gevaar voor verkeersongevallen door het land kunnen trekken. En diezelfde overheid moet er volgens hem ook nog eens voor zorgen “dat de mens kan samenleven met de wolf”… “Er moet voldoende ingezet worden op bescherming van het vee, compensatiemaatregelen en sensibilisatie van het publiek”…

Een toch wel bizar standpunt van Natuurpunt? Is er in het dicht bevolkte Vlaanderen nog plaats voor dit dier? Is dat een financiële prioriteit voor onze beleidsmakers?

Knesselaarse wolf bewaard

Goed om weten, dus: de laatste wolf in de Vlaamse contreien werd hier in Knesselare in 1736 gedood en de overheid heeft daar toen voor betaald, zoals toen gebruikelijk was, zeker in dicht bevolkte gebieden (al is dicht bevolkt in die tijd erg relatief).

Uit recent wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de Knesselaarse wolf, of althans een gemummificeerde poot ervan, in Gent wordt bewaard.

Zo’n zes jaar geleden werd de poot gevonden in de kelders van het STAM (Stadsmuseum Gent). De poot werd begin de jaren 1800 opgekocht als curiosum, omdat hij lange tijd werd opgehangen aan de poort van het Gravensteen. De koper dacht zelfs dat het om een poot van een leeuw of tijger ging.

Wetenschappers van allerlei slag onderzochten met de modernste technieken om welk soort wolf het ging, over hoe oud het wel was, waar het kon vandaan komen,  en nog veel meer. Geen twijfel mogelijk: het is een wolvenpoot. En het is er een van Knesselare. Ze koppelden de vondst aan onderstaand fragment over de uitbetaling van drie mannen die in 1736 in Knesselare de wolf doodden. Bovendien zou het gaan om de laatst vermelde Vlaamse wolvenvangst. Bijna driehonderd jaar geleden. Dromen van een comeback van de “onvervangbare” wolf? Een beetje bizar misschien?…

Hieronder het laatste geschreven spoor van een Vlaamse wolf. Ook al bewaard in Gent.

“Ontvangen 5 pond grooten – Andries Huyghe, Jacques Leliaert ende Aernaut Deprest – over het dooden van eenen – … wolf binnen de prochie van Knesselaere“ (zie orginele tekst hieronder)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wilt u daar meer over weten: lees dan zeker morgen de tweede aflevering van dit wolvenverhaal op Knesselaars Nieuws!

WILT U KNESSELAARS NIEUWS OP DE VOET VOLGEN?

DEZE BLOG VOLGEN IS MAKKELIJK. NOTEER UW EMAILADRES IN HET PASSENDE VAKJE RECHTS NAAST OF ONDER DIT ARTIKEL EN DRUK ENTER. ZO BENT U ALTIJD METEEN MEE