Zomergem, Lovendegem en Waarschoot doeken hun fusieplannen (voorlopig) op. De drie gemeentebesturen willen de komende jaren wel intensief gaan samenwerken. Dat kan dus ook. Uiteindelijk zullen het misschien enkel Aalter en Knesselare zijn die echt voor het huwelijk gaan. Waarom?Zomergem, Lovendegem en Waarschoot gaan niet fuseren, maar kiezen voor een LAT-relatie. De gemeenteraad van Lovendegem ging dinsdag akkoord met de visietekst om “intensiever samen te werken met Zomergem en Waarschoot. “Een moderne relatie: geen huwelijk, maar wel laten weten dat je elkaar graag ziet, maar toch elk zijn eigenheid en vrijheid wil behouden”, zo omschrijft Joeri Seymortier dat netjes in Deze Week/Meetjesland. Een fusie zou er eventueel komen tussen 2020 en 2025. Ook tussen Assenede, Kaprijke en Sint-Laureins wordt het niks, en van een fusie Maldegem-Damme horen we ook niet meer.

In Zingem en Kruishoutem remt Open Vld met 1700 handtekeningen voor een gemeentelijke volksraadpleging de fusie af. “Wat zijn de gevolgen voor de dienstverlening, financiën en fiscaliteit, recyclageparken, sportinfrastructuur, verenigingen?”, willen de tegenstanders weten. Als de volksraadpleging er komt en negatief uitdraait voor de gemeentebesturen, verdwijnen de plannen in de kast.

Iets verderop sputtert het ook. Puurs, Sint-Amands en Bornem bikkelen verder. De fusiebeslissing is er uitgesteld naar 18 september. Daar moet een onafhankelijk studiebureau moet eerst een fusierapport schrijven. Ook Tremelo en Begijnendijk twijfelen. Ook daar spreekt men liever over samenwerking dan over een fusie. En ook daar werd een consultancybureau aangesteld. In het Pajottenland lijkt men te kiezen voor samenwerking zonder fusie, etc…

Waarom aarzeling?

“Het opgeven van de eigenheid blijkt in andere gemeenten toch een (te) heet hangijzer te zijn” en lokale politici willen hun postje liever niet kwijt”, schrijft Seymortier nog over. Twee elementen die inderdaad vaak meespelen, al zijn ze moeilijk meetbaar.

De fusie van Aalter en Knesselare is dus, zoals we hier al bij aanvang van de fusiehype aangaven, een uitzondering. Wie zich afvraagt waarom dat zo is, komt al snel bij een paar evidente verklaringen uit: het mooie fiscale en financiële aanbod van Aalter en van de Vlaamse regering (hier en daar wordt al gefluisterd dat de Vlaamse steun aan fuserende gemeente niet eenmalig zou zijn, maar later nog groter zou worden).

Voorts is er ook de historische zwakte van politiek Knesselare (lokale gemeentelijke partijen sukkelden er met lood in de benen) tegenover het geraffineerde fusiespel van de partijstrategen van de grote Vlaamse partijen. Was de hele fusie-operatie in de jaren 1970 al niet een poging om lokale partijen uit te schakelen?

Tenslotte wezen we al eerder op de snelheid en schranderheid van Pieter De Crem, de complexe relatie in Knesselare en Aalter tussen de huidige bestuursgroep Groep 9910, CD&V en N-VA in de aanloop naar volgende gemeenteraadsverkiezingen. In die context zit ook Groen wat in een gewrongen positie (lokale Groenen zijn hier en elders voor kleinschaligheid, maar de partijtop heeft ook vooropgesteld dat alle gemeenten onder de 15.000 inwoners er van tussen moeten…).