In 1982 veranderde het politieke gezicht van Knesselare. De CVP, aan de macht sinds de jaren 1940, en zes legislaturen op rij geleid door burgemeester Maurits Devreese, moest de duimen leggen voor de nieuwe oppositiepartij Gemeentebelangen, onder de leiding van Antoine Schrans. Ook het sportleven ging er helemaal anders uitzien met de bouw van een nieuwe sporthal. De eerstesteenlegging van dit complex, op enkele dagen voor de verkiezingen, en de bouw van bejaardenwoningen in de Hemelrijkstraat, konden het tij niet meer keren.

In 1982 werd de eerste steen gelegd voor de bouw van de Knesselaarse sporthal. Een voltallig schepencollege van CD&V was aanwezig. Burgemeester Maurits Devreese metselde een grote snelbouwsteen op de fundamenten. Meer nog dan op andere gelegenheden, want de week nadien waren er gemeenteraadsverkiezingen.

In die prille beginfase ging het om een zaal van 38 op 53 meter, met een nuttige oppervlakte van 24 op 42 meter. Volleybal kon men er “in de breedte” spelen op drie velden, maar voor tennis was de sporthal enkel beschikbaar voor één terrein, in de lengte. Diezelfde beperking was er voor basketbal en volleybal. Dat was de voornaamste kritiek op de nieuwe infrastructuur. Die kritiek zou later verschuiven naar de wijze van uitbaten van de cafetaria, en de bestemming van de bijhorende conciërgewoning, die tot nogal wat incidenten leidde.

Bejaardenwoningen

In het verkiezingsjaar 1982 was er nog een tweede groot project waarmee de toenmalige gemeentebestuurders wellicht hoopten te scoren: de inwijding van bejaardenwoningen in de Hemelrijkstraat. Dezer dagen vernemen we dat de gemeente Aalter die wil verkopen.

Het was onder impuls van OCMW-voorzitter mevrouw Vanthuyne dat Knesselare in eerste instantie acht bejaardenwoningen bouwde. In de krant lezen we hierover het volgende: “De ouderwordende mens verlangt zo lang mogelijk zijn zelfstandigheid te behouden en te blijven wonen in zijn omgeving, tussen familie en vrienden”, aldus mevrouw Vanthuyne. Ze had eerder al gezorgd voor de uitbouw van thuishulp en thuisverzorging, poets- en karweidiensten en de thuisbestelling van warme maaltijden. Ze organiseerde een enquête bij de bevolking waaruit bleek dat 80 procent van de ouderen toen woonden in een niet-aangepaste woning, wat ervoor zorgde dat veel bejaarden “te vroeg” in een rusthuis werden geplaatst.

In 1978 al werd meer dan 5.000 m2 bouwgrond aangekocht bij de Meetjeslandse Bouwmaatschappij. Op 2 oktober 1981 had de eerste steenlegging plaats en een jaar later volgde de plechtige openstelling van een eerste reeks van acht woningen. De eerste bewoners, aan wie symbolisch de sleutel werd overhandigd waren Emiel Mattheeuws-Dombrecht.

Verkiezingen

Goed bedoeld, ongetwijfeld, maar de realisaties van beide projecten hadden duidelijk weinig effect op de verkiezingsuitslag. De lijst van de felle opposant Antoine Schrans behaalde in diezelfde oktobermaand van 1982 de absolute meerderheid. In Knesselare werd hiermee een bladzijde omgeslagen. Wordt vervolgd.