Knesselare 20 jaar lang wat blauwer. Maar wie was die man?

 

Tussen de twee wereldoorlogen zorgde burgemeester Theofiel De Lichte voor twintig jaar verandering. De gemeente werd wat blauwer. Maar wie weet meer over die man?

Na de Eerste Wereldoorlog vinden een aantal nieuwkomers mekaar om de strijd aan te gaan met de gevestigde katholieke partij. Een Vlaamsgezinde Frontpartij strandt in 1921 nog op vijf zetels. Op die lijst duiken namen op van nieuwe burgers die de macht willen overnemen: Jules Buyse, Polidor Wille, Theofiel De Lichte, Ernest Bockaert, Henri De Muer…

Burgemeester Sylvère Achiel Rodts (lees: De opmars van de brouwers en de liberalen) wordt ernstig ziek en dat is een tegenslag voor zijn katholieke partij. Het algemeen stemrecht zorgt ervoor dat in 1926 ook een paar syndicalisten een plaats krijgen op de katholieke lijst (schatbewaarder Kamiel De Spiegelaere en schrijfster Maria Strobbe worden verkozen), maar de katholieken verliezen nipt de verkiezingen. Theofiel De Lichte wordt op 1 januari 1927 burgemeester van een liberaal gekleurde lijst.

Wie heeft info?

Merkwaardig, maar over die Theofiel De Lichte weten we maar heel weinig. We hoorden de oudere generaties ook zelden of nooit over die man spreken. Vreemd voor iemand die toch twintig jaar lang de gemeente leidde.

Wie meer info heeft over hem (documenten, pamfletten, familie-info, foto’s, etc…?) mag die altijd doorspelen (0476 409 791). We zullen nieuwe elementen graag opnemen of hier aanvullen.

Theofiel De Lichte was een rentenier. Naast hem zetelen Jerôme Bockaert (brouwer), Arthur Ornelis en Henri Gussé (handelaars), Gentiel Smessaert (slager-handelaar) en Jules Buyse (veesnijder) in de meerderheid.

Dit scenario herhaalt zich in 1932. En in 1938 haalt de lijst De Lichte, die nu opkomt onder de naam Gemeentebelangen, zeven van de elf zetels.

Oorlog

In oorlogstijd werd de reguliere politiek afgevoerd. De Lichte werd in juli 1941 geschorst en opgevolgd door Urbain De Keyser (Ursel) tot januari 1942, Wilfried De Baets tot februari 1943 en uiteindelijk Maurits De Zutter tot de bevrijding op 11 september 1944.

Op 12 september, kort na de middag, rolden de eerste Canadese tanks Knesselare binnen. “Spontaan stroomden de mensen samen om burgemeester De Lichte aan zijn woning af te halen en hem opnieuw zijn taak te laten opnemen”, schrijft Alfons Ryserhove hierover.

Op de foto (vlnr): gemeentesecretaris René Sierens, raadslid Henri Gussé, schepen Jules Buysse, Elias Derycke, burgemeester Theofiel De Lichte voor de vlag van de fanfare, schepen Victor Wittevrongel en veldwachter Richard Van Ryckeghem; in de deuropening (half verborgen), onderwijzer Albert Casneuf en August Cornelis.

Veel volk op de hoek van Kwadamstraat en Hellestraat

Op weg naar De Plaats (foto aan hek bakkerij Stock). De burgemeester draagt de bloemen

Theofiel kijkt nogal sip, maar omstaanders hebben meer plezier

Le CVP est arrivé

Na de Tweede Wereldoorlog worden de politieke rollen weer omgekeerd. De liberaal gekleurde lokale lijst komt nog eens op, maar de grote politieke partijen nemen de touwtjes stevig in handen en dat laat zich ook voelen op gemeentelijk vlak.

Theofiel De Lichte is er niet meer bij. Jules Buyse en Henri Gussé nog wel. Hun kiespamflet geeft aan dat ze de bui zien hangen: “De ouden moeten buiten en plaats maken voor jong geweld…”

Oorlog en Christus

Nog even wordt geprobeerd het oorlogssentiment mee te laten spelen: “In onze partij vindt Gij geen mannen die geprofiteerd hebben van den oorlog. Burgemeester en schepenen zijn liever afgezet dan mee te werken met de Duitschers…zij waren weken lang gevangen gezet of hebben maanden lang ondergedoken geweest zonder iets te verdienen…”

Ook elke verwijzing naar liberaal anticlericalisme wuiven ze weg: “Al onze kandidaten zijn zoo goed als deze van de CVP… Vele zijn er lid van… en bijna allen zijn gevraagd om mee te gaan met de CVP… In onze Gemeenteschool zijn door onze partij, sedert 1928, vier onderwijzers benoemd, alle komende uit de Katholieke Normaalscholen… Wij zijn dus zoo slecht niet…”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het mag allemaal niet baten. Een totaal nieuwe ploeg komt in 1946 op als plaatselijke afdeling van de Christelijke Volkspartij (CVP). Lijsttrekker Maurits Devreese wordt voor niet minder dan zes legislaturen (36 jaar) burgemeester van Knesselare.