Dit keer kijken we in onze achteruitkijkspiegel vijftig jaar terug, naar 1967. Soms verbazend toch, hoe actuele thema’s geworteld zitten in dat toch al behoorlijk verre verleden. Een overzicht van sportieve, culturele, economische en politieke gebeurtenissen en soms ook wel pittige anekdotes of ‘merkwaardige’ berichten uit dat jaar. Hieronder en later deze week in een overzicht vanaf augustus.

Januari

Kaarten was ontzettend populair in de jaren 1960, vandaag moet je kaarters op café zoeken met een vergrootglas.Bij de populairste club ‘Hoe meer hoe liever’ (1966) bij Jozef Dancet in de Kloosterstraat werd Romain Schelstraete gehuldigd als kampioen van 1966. Erevoorzitter van de club was Roger De Jaegher, Hilaire Van Yper was voorzitter.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Februari

In Café Gemeentehuis, bij Gentiel Rodts, wordt een nieuwe supportersclub gesticht voor renner Erné De Blaere, de huidige burgemeester. Zijn club ‘Willen is Kunnen’ is een nieuwigheid naast de al bestaande club ‘Jong maar moedig’. Voorzitter wordt Georges Van der Bauwhede. “Het betekende een nieuwe steun voor de beloftevolle Knesselaarse liefhebber die tijdens het afgelopen seizoen zo maar eventjes 16 overwinningen 17 tweede prijzen reed”.

Maart

Sommige krantenberichten verbazen. Zoals dit over de opening van de nieuwe Korsettenzaak ‘Gileen’ in de Kerkstraat, de “korsetzaak voor Knesselare en omgeving”.  Het ging om een “gloednieuwe winkel van korsetten, bustehouders en fijne lingerie”, waar “de grootste wereldmerken van bustehouders, gaines, korsettes en combinés” werden te koop aangeboden. “De dames en juffrouwen die begaan zijn met hun slanke lijn en met het keurig passen van hun klederen, zullen ongetwijfeld willen kennis maken met deze sterk gespecialiseere zaak”. Voilà, zie.

April

Waar een vereniging niet al mee bezig was… De Rederijkerskamer richtte een “ongemengd zangkoor” op, dat bij feestelijke gelegenheden zou kunnen optreden, maar ook “een Yogagroep, welke wekelijkse oefeningen houdt”.
Heel lang hebben die liedjes niet geduurd…

Het ontwerp voor de bouw van een nieuw gemeentehuis werd goedgekeurd. Maar er moet iets fout gelopen zijn bij het doorsturen van het plan… Nog even uitstel dus… Kostprijs werd toen geraamd op 8,5 miljoen frank (200.000 euro), te financieren met 35 procent staatstussenkomst.

Mei

Er werden plannen goedgekeurd voor de aanleg van de buurtweg vanaf de Nieuwstraat (Kinders De Prest) tot aan het Eentveldkapellejte, maar ook voor de verbreding en verharding van de Kouterwegel en het Smissestraatje.

De grote verkaveling (toen) De Giey (99 loten, een U-vormige verkaveling achter Kloosterstraat en Kluizestraat en huidige Sportstraat) werd afgekeurd omdat de dreef (Kloosterstraat-hoeve Wittevrongel) mee in het verkavelingsplan werd betrokken en dus zou wegvallen. Het gemeentebestuur wou de dreef behouden en wou ook niet dat alle verkeer van die nieuwe verkaveling op de Kluizestraat zou uitkomen. Dat de verkaveling toen ook liep door het voetbalveld en het achterliggende speelterrein van de gemeente (Sportstraat) was nog een andere reden om ze tegen te houden. Het gebied ligt vandaag in het woonuitbreidingsplan (hierover later meer).

Juni

“Aalter wordt een industriegemeente”, lezer we in de krant van 10 juni 1967. Vanuit Aalter en omstreken vertrokken toen nog dagelijks een kleine 2000 arbeiders naar hun werk, “voor jongeren echter ligt er in Aalter een ontzaglijk werkterrein open”. Vier jaar eerder opende in Aalter het nijverheidspark van 110 hectare. Volgens een studie van professor Vlerick zou Aalter op twintig jaar tijd (in 1958) groeien van 8.600 naar 25.000 inwoners. Opletten dus met cijfers, want zelf met de latere fusie met omliggende gemeenten meegerekend haalt Aalter dit cijfers zelfs vandaag nog niet. De politieke grijptang (met opnieuw een fusie) lijkt sterker dan de economische.

Juli

In de vorige eeuw was de Knesselaarse ‘middelbare vaktekenschool’ (Kloosterstraat) niet onbelangrijk voor talrijke ‘stielmannen’ in de gemeente. Op de zomerkermis van 1967 werden de diploma’s uitgereikt. Zoals toen gebruikelijk was, in aanwezigheid van Knesselaarse ‘personaliteiten’.  Walter Van Ryckeghem was toen de directeur

.De lokale middenstand pakte toen regelmatig uit met activiteiten. De Handelsbeurs op de zomerkermis was er één van. Onderstaand verslag is vooral interessant omdat het aanduidt dat Knesselare vijftig jaar geleden erg teleurgesteld was omdat de gemeente bij de opmaak van de Gewestplannen werd geklasseerd als ‘landbouwgemeente’.  Toenmalig burgemeester Devreese riep de aanwezige minister van Middenstand d’Alcantara op om de Knesselaarse belangen te verdedigen.  Vijftig jaar later lijkt het er sterk op dat dit “keerpunt” het begin was van het einde van Knesselare als nijverheidsgemeente. De Golden Sixties zouden we hier nog overleven, maar nadien kregen de bedrijven hier stilaan koorts.

Op De Plaats werd naar aanleiding van de elfjuliviering een tweede ‘Een tegen allen’ georganiseerd. “Het dorpsplein was prachtig versierd met leeuwenvlaggen, tot zelfs op de hoge kerktoren toe, en de KSA had twee prachtige torens met loopbrug gepionierd.  Meneer ‘Een’, Walter Van Ryckeghem nam het op tegen de hele gemeente. Nadat hij in 1966 het spel had gewonnen, moest hij nu het onderspit delven.

 

 

 

(*) Bronnen: de knipsel- en fotocollectie van Jozef Vanthuyne en fotograaf Alfons Hooft