Deze week viel ons oog op nieuws over ons containerpark (aflevering x), een actie van Kelly voor Muco, de terugkeer van de stekelbaars, het verdwenen vliegveld, de komst van de elektrische auto, een eerste fusieprik, en Keltische muziek. Dit alles “uit Knesselare”…Containerpark, een lange droom

Knesselare en Maldegem hebben een principieel akkoord om de samenwerking op het recyclagepark voort te zetten. De papieren moeten wel nog opgesteld en ondertekend worden. De inwoners van Knesselare en Ursel kunnen al zowat twee jaar met hun afval terecht op het recyclagepark van Maldegem. Ongeveer vier procent van de bezoekers in Maldegem zijn inwoners van Knesselare of Ursel. “Knesselare heeft een tijdelijk en beperkt recyclagepark aan de sporthal en die vergunning is nu verlengd tot 2021”, zegt schepen Fons De Neve (Groep 9910). “Ondertussen werken we verder om in de Moerakker een volwaardig recyclagepark uit te bouwen. Maar ook wanneer dat volwaardig park er ooit zou zijn, blijft een samenwerking met Maldegem mogelijk.” (Het Laatste Nieuws, 24 oktober 2016)

Voor de aardigheid gingen we even op zoek in onze knipselmap van… dertig jaar geleden. Ook toen werd er al gesproken van een containerpark in de ambachtelijke zone aan de Aalterseweg. Sommige buurtbewoners en sympathisanten zwaaiden evenwel meteen met een petitie tegen “een vuil boelke en een pleisterplaats voor ongedierte”. Burgemeester Schrans sprak van “weinig handtekeningen” en een ‘politiek manoeuvre’. Het containerpark moet er komen, stelde hij, tegemoetkomend aan één der vragen van de gemeentelijke milieuraad.

Stedebouw was toen al tegen plannen in de Blaktestraat (landbouwzone), op het oude voetbalveld (woonuitbreidingsgebied, eigendom van de gemeente), en op een stuk grond nabij de gemeentelijke sportterreinen in de Prinsengoeddreef. De gemeente bleef hopen op de Moerakkerstraat.

In de begroting werd dertig jaar geleden al 1,5 miljoen frank (bijna 40.000 euro) voorzien voor de aankoop van ten minste 1.500 m2 en voor de praktische inrichting. Maar er gebeurde weinig. “Knesselare, waar de tijd bleef stilstaan”, schreef De Standaard tien jaar geleden. Het duurde nog wel even tot er nabij de Prinsengoeddreef met het huidige recyclagepark een “tijdelijke” oplossing werd gevonden. Voor Knesselare is “tijdelijk” dan toch soms een nogal “rekkelijk” begrip.

Kelly verkoopt opnieuw Muco-aapjes

De Knesselaarse Kelly Moerman start opnieuw met een actie ten voordele van de vereniging Muco.  Kelly (32) verloor in de zomer van 2015 haar echtgenoot Fabian Verplancke aan de gevolgen van de levensbedreigende ziekte mucoviscidose. Hij was toen pas 36. “Ook deze keer wil ik me weer inspannen voor het goede doel van Muco”, vertelt Kelly in Het Nieuwsblad. “Dankzij de extra centen kunnen de onderzoeken blijven doorgaan tot de eventuele genezing van de tot nu toe nog ongeneeslijke ziekte.” De vorige actie verkocht Kelly 1.080 aapjes. Wie zo’n kleine Muco-sleutelhanger met aapje wil kopen, kan dit door 4 euro per stuk te storten op het rekeningnummer BE80-7506-7053-3577, met vermelding van naam, adres en kleur. “Nadat de storting ontvangen is, stuur ik ze via de post op”, aldus Kelly. (Het Nieuwsblad, 25 oktober)

Meer info over de Mucovereniging: http://www.muco.be/nl/artikel/de-mucovereniging-stelt-voor-nieuwe-aapjes

Stekelbaarsjes in Berdelenbuisbeek

In de Berdelenbuisbeek zwemmen na decennia van afwezigheid opnieuw stekelbaarsjes. Op zich een fait divers, maar toch. “Het gevolg van gezamenlijke en langdurige inspanningen van de gemeenten, de provincie en het Vlaamse Gewest”, zegt Lieven de Clercq van de dienst Grondgebiedzaken van de gemeente Knesselare in Het Nieuwsblad. “De gemeente legde samen met TMVW Aquario, de Vlaamse Milieumaatschappij en Aquafin de afgelopen jaren heel wat rioleringen aan, die ervoor zorgen dat het afvalwater niet langer in de beken terecht komt maar naar de waterzuivering wordt gestuurd. Die rioleringswerken, samen met de milieuwetgeving die onder meer de milieuvergunningen, het mestactieplan, het gebruik van pesticiden en de bescherming van het oppervlaktewater regelt, zorgen ervoor dat de kwaliteit van het oppervlaktewater aanzienlijk is verbeterd”. Dat is dus al te merken de Berdelenbuisbeek.

Ook goed om weten: met een schepnetje de visjes bovenhalen, is geen goed idee. Dit is heel leerrijk… maar stekelbaars hoort niet in een bokaal of aquarium. “Als we ze uit hun natuurlijke omgeving wegnemen, sterven ze en is er ook geen verdere ontwikkeling van de populatie mogelijk. Wie toch stekelbaarsjes opvist, bekijkt ze het best in een ruim bassin, en zet de visjes daarna levend en wel terug in de beek”, aldus nog Lieven de Clercq (Het Nieuwsblad, 25 oktober). Het is dus nog even wachten tot de “meesters” weer met hun leerlingen naar naar de Flabbaertbeek trekken om er een viske te vangen…

Hoe zit dat met die “beken” van Knesselare?

Ten noorden van het kanaal Gent-Brugge zijn er een aantal smalle natuurlijke waterlopen die uitmonden in het kanaal, de vroegere Durme. De langste beek in Knesselare is de Zwartegatbeek of Flabbaertbeek (in Oedelem de Slabbaertbeek) die ontspringt nabij de Drongengoedhoeve, en zuidwestwaarts stroomt tot aan het kanaal, aan de grens met Sint-Joris.

De Berdelenbuisbeek ontspringt nabij het Dorp (Hemelrijk/Kwadam) en stroomt tussen Hoekestraat en Aalterseweg zuidwaarts tot aan het kanaal. Berdelenbuisbeek, wat een rare naam overigens…  Berdelen zou het adjectief zijn van “uit berden (planken) gemaakt”.

De Driesbeek ontspringt in Westvoorde en loopt via de Drieswijk naar het kanaal in Aalter.

En voor de freaks… Kleinere beken zijn de Hellemeersbeek (nabij Hellestraat en lopend naar de Zwartegatbeek), De Hoog-Langedonkbeek (Hoekestraat-Zwartegat), de Mannekesverebeek (Overleie), de Dorpswaterloop (van Drieselken naar Berdelenbuisbeek). (Info: Ruben Vergauwe: ‘Langetermijnsgeschiedenis van het grafheuvellandschap (…). Biografie van een verdwenen landschap’. Gent, 2014).

Vliegveld verdwenen, maar niet vergeten

Het verdwenen vliegveld B-67 in Ursel (bezuiden de Urselseweg) speelde in de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol in de bevrijding van onze contreien. Vorig weekend stonden allerlei herdenkingsactiviteiten op het programma.

In 1939 was er in Ursel al een militair (hulp)vliegveld, een graspiste van 900 meter met vliegtuignissen, gebouwd door en voor het Belgisch leger. Bij het begin van de oorlog werd het evenwel meteen geneutraliseerd door de Duitsers.  De piloten werden zelfs onder vuur genomen door de eigen soldaten. Op 23 mei was de Luftwaffe alomtegenwoordig. Ursel werd ontruimd, de piste werd opgeblazen.

In 1940 werd het vliegveld opnieuw aangelegd door de Italianen, bondgenoten van de Duitsers, onder meer voor de aanval op Engeland. Er werden boogvormige loodsen opgetrokken. Er kwam een betonnen taxipiste, zes bakstenen gebouwen, houten barakken en twee bunkers. Inwoners van de hele omgeving, ook van Knesselare werden er aan het werk gezet.

Die aanval op Engeland, dat viel redelijk tegen. Op 11 november 1940 zouden tien bommenwerpers Harwich bombarderen. Een veertig Fiat-gevechtsvliegtuigen zouden vanop Ursel de aanval escorteren. De luchtslag zou de Britse geschiedenis echter ingaan als ‘The Spaghetti Party’. Velen kregen te kampen met brandstoftekort en 19 toestellen kwamen niet meer terug, tien waren beschadigd. De Italiaanse vliegtuigjes waren niet opgewassen tegen de Engelse Hurricanes en Spitfires. In januari 1941 vlogen de Italianen terug naar Pisa, en vervolgens naar Libië…

Na de Italianen kwamen de Duitsers, met beter materiaal. Ursel kreeg begin 1941 Messerschmitts voor aanvallen op Brits scheepvaartverkeer door het Kanaal. Maar in maart verhuisden die toestellen naar Wevelgem. Het vliegveld van Ursel speelde geen rol meer. Vanaf 1943 werden er Friese ruiters over de piste geplaatst, uit vrees voor geallieerde landingen.

In het najaar van 1944, nadat de Duitsers uit onze regio waren vertrokken, werd Ursel gebruikt voor aanvallen van Hawker Typhoons van de Royal Air Force in Walcheren, de omgeving van Antwerpen, de Schelderegio en verder in Nederland. Eén van de vier smaldelen of squadrons op Ursel was het 609de. Het bestond bijna geheel uit Belgische piloten.

Na de Tweede Wereldoorlog en in de periode van de Koude Oorlog was de piste niet meer geschikt voor nieuwere vliegtuigen. Voor straaljagers was de bestaande piste te kort. De NAVO bouwde vanaf 1952 een nieuw, drie kilometer lang vliegveld aan de noordkant van de Urselseweg. Na de val van het IJzeren gordijn werd ook dat overbodig, en in 1993 geschrapt. Het vliegveld werd sindsdien gebruikt voor sportvliegtuigen, airshows en herdenkingsplechtigheden zoals vorig weekend. (www.luchtvaartgeschiedenis.be). Zaterdag werd er op de plek waar ooit het WO-II vliegveld gelegen was gewandeld en was er een korte fakkeltocht met herdenkingsplechtigheid. Zondag was er een ‘Scramble Flight’ waarbij enkele piloten van Vliegclub Ursel een bepaalde route vlogen om de vele missies van de Typhoons te herdenken.

Knesselare krijgt ook zijn laadpunt voor elektrische auto’s

Tegen 2020 wil de Vlaamse regering 60.000 elektrische voertuigen op onze wegen. Vandaag zijn dat er amper 12.000. Tegen 2020 moeten er zo’n 2.500 extra laadpalen zijn in Vlaanderen, waarvan 42 in het Meetjesland. Eentje ervan in Knesselare. Aalter krijgt er vijf, Maldegem zes, Eeklo acht. Een verdeling conform het aantal inwoners en de oppervlakte van iedere gemeente. In Maldegem staat er al eentje op het parkeerterrein van het Sint-Annazwembad. Daar werd in 2013 driemaal getankt, vorig jaar 35 keer, en dit jaar al zo’n 200 keer. Daar is ook een fietslaadpunt, dat niet wordt gebruikt (tweemaal dit jaar…). Ook de twee elektrische laadpunten in Eeklo worden nauwelijks gebruikt, maar als we er meer plaatsen zullen mensen sneller een elektrisch voertuig kopen, redeneren sommige politici. In Aalter staat er een fietslaadpunt op de Markt, op vraag  van de horeca. (info: Het Nieuwsblad, 28 oktober).

Voor VLD Maldegem is fusie met Knesselare fictie

In het Brugsch Handelsblad (28 oktober) ging het in een gesprek met Jason Van Landschoot, zoon van Adriaan, en fractieleider van de Maldegemse Open Vld (4 zetels op 27) even over fusies van gemeenten. Volgens hem komen er maar weinig buurgemeenten in aanmerking voor een fusie met Maldegem. Een fusie met het stedelijker Eeklo ziet hij niet zitten. Een fusie met Sint-Laureins zou een in oppervlakte veel te grote en onbestuurbare gemeente opleveren. “Knesselare zou wel een gemeente zijn waar Maldegem kan mee fuseren. Drongengoed ligt gedeeltelijk op Maldegem en op Knesselare en de inwoners van Knesselare kunnen nu al met hun afval op het Maldegems recyclagepark terecht. Een fusie met Knesselare zit er niet in, omdat het Aalter van Pieter De Crem kandidaat is om met Knesselare te fuseren en die gemeente heeft Knesselare meer te bieden dan Maldegem. Mocht het wettelijk mogelijk zijn dan zou Open VLD wel fusiegesprekken kunnen aanknopen met Sijsele. Er moet in het Meetjesland volgens Van Landschoot niet gestreefd worden naar fusies, maar naar meer samenwerking.

Boreas stelde eerste cd voor

In de Cultuurfabriek in Sijsele stelde de folkgroep Boreas (Boreas: de god van de noordenwind) op vrijdag 21 oktober zijn eerste cd ‘Stones’ voor. De folkmuzikanten van Boreas staan al 15 jaar samen op de planken en dat doen ze met een uitgebreid arsenaal aan opmerkelijke instrumenten. De Knesselarenaars Peter Van Wonterghem en Martina Diessner (ook actief met middeleeuwse muziek in hun groep Ultreya) en hun zoon Adriaan trekken samen op met Mieke Van Loo en Johan De Waele (Damme). ‘Stones’ bevat zowel zelfgeschreven nummers als bewerkingen van (vaak Keltische) traditionals, folkbalnummers en concertnummers en haalt inspiratie uit alle uithoeken van Europa. (Krant van West-Vlaanderen/Brugsch Handelsblad, 28 oktober)