Paul Verhoestraete trok nog maar eens door het dorp. Zoals wel vaker, maar nu voor fietsritje in coronatijd. Natuurlijk had hij zijn fototoestel bij. Het kan een souvenir zijn voor na het ontwaken uit die rare dagen (opgelet: even geduld voor de prentenbak zich opent)
Typisch waren de ‘hagenpreken’ die je hier en daar zag. De creativiteit van kinderen die dankbaar van een onmetelijk groot schrijfbord gebruikt maken om met krijt vooral dan de Magnie-slogan neerschrijven: “Blijf in uw kot”. De traditionele beertjes die her en der verschijnen ook al werden ze in het verleden al voor andere doeleinden gebruikt. De creativiteit van de enkele middenstanders die toch nog open mogen zijn, met kruisjes op de vloer waar je mag staan en vooral hoeveel er tegelijkertijd binnen mogen. De echt wel lege straten waarbij je je kunt afvragen waar al die mensen dan wel mee bezig zijn? De efficiënte manier van werken van ‘Aalter’ (overal affiches) alhoewel je je wel tevens kunt afvragen of je echt door een grasveld met een rolstoel moet ploegen.De sportvelden die er verlaten en zielloos bij liggen, alleen de paaslelies zorgen dank zij een zuchtje wind voor wat beweging en lopen geen gevaar platgetrapt te worden. Het gesloten recyclagepark dat toch nog aantrekkelijk wil overkomen door een kartonnen Miss Recyclage aan de ingang te plaatsen. De anonieme dankbaarheid van veel mensen, je weet niet wie er woont er je beseft dat ze hulp waarderen. Een ramenfabriek die de hulpverleners uitdrukkelijk bedankt, misschien kunnen zij wel in de toekomst schermmaskers fabriceren die niet de kans lopen afgekeurd te worden? Een bus van De Lijn die vruchteloos wacht op een passagier. De scholen die mee helpen sensibiliseren, al hopen we dat ‘Aalter’ die borden op een onbewaakt moment ook niet komt wegnemen.
Knesselaars Nieuws 