Voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober voorspelt Pieter De Crem voor zijn partij, sp.a en Open Vld dat de dalende lijn wordt voortgezet, want “wij geven niet de antwoorden waar mensen op zitten te wachten.” Lokaal is het werk af (kartel en fusie), nu nog de Oost-Vlaamse kiezer overtuigen.
De sterke man van Aalter sprak in Antwerpen voor een select publiek van de liberale denktank Libera. In “besloten kring” kan men eens ferm zijn gedacht zeggen. Karl Drabbe van Doorbraak was er aanwezig en mocht van De Crem wel zijn verhaal publiceren. Het bevestigt dat de focus van de Aalterse burgemeester nog altijd hoger ligt dan zijn (fusie)gemeente.
Het is niet de eerste keer dat Pieter De Crem kritisch is voor zijn eigen partij. CD&V gedraagt zich al te vaak als een oppositiepartij binnen de coalitie en kreeg volgens De Crem “de patine van een linkse partij”. Dat is niet de strekking van veel (voormalige) kiezers van CD&V, die hun partij niet volgen in haar standpunten over thema’s als migratie, vluchtelingen en islam. Voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober voorspelt De Crem verlies voor zijn CD&V, maar ook voor socialisten en liberalen, want “wij geven niet de antwoorden waar mensen op zitten te wachten”.
Naar N-VA?
“De Crem nagelt regering en partij aan het kruis”, schreef De Standaard zaterdag, niet zonder gevoel voor drama. De Tijd hield het bij “De Crem vlijmscherp voor CD&V”, De Morgen bij “hard voor eigen partij”, Het Nieuwsblad bij “Even zijn eigen partij neergesabeld”.
Op de website van Doorbraak en van Het Laatste Nieuws (dat de info het eerst overnam) suggereerden nogal wat lezers dat De Crem en Bogaert nog verder zouden gaan en een overstap naar N-VA zouden overwegen. “Daar denken ze niet aan… maar de vrees dat kiezers dat doen wilde De Crem even scherp stellen“, zegt Bart Brinckman in De Standaard.
Volgens Brinckman vertolkt De Crem een reëel gevoel van onbehagen binnen zijn partij. Dat De Crem zich bezorgd toonde over de toenemende islamisering zou volgens Brinckman te maken hebben met het feit dat de “islamisering ondertussen ook de kleinere steden” bereikte. Dat is niet het verstandigste wat Brinckman ooit schreef. Aalter is geen stad (1), en van islamisering is zeker in Aalter en Knesselare geen sprake (2). De uitspraken van De Crem hebben dus weinig met de lokale Aalterse situatie te maken, maar wellicht veel meer met de polsslag van de Vlamingen die veel ruimer denken dat hun eigen directe omgeving. De Crem voelt die polsslag ongetwijfeld beter aan dan Beke en Brinckman.
Er heerst ongenoegen over de verlinksing van zijn partij. De Oost- en West-Vlaamse CD&V-toppers De Crem en Hendrik Bogaert zijn volgens De Tijd zowat de laatste vertegenwoordigers van de zwaar uitgedunde rechtervleugel van de partij. Beiden waren geen voorstanders van de breuk met de N-VA en het lijkt duidelijk dat ze die partij liever te vriend houden. Volgens Isolde Van den Eynde van Het Laatste Nieuws ligt De Crem al geruime tijd niet meer in de bovenste schuif bij partijvoorzitter Wouter Beke. Een regeringspost krijgen na de verkiezingen van 2019 zou er volgens haar voor De Crem niet meer inzitten. Maar het valt nog te bezien wie van beiden de slimste is.
Lokaal en provinciaal
In een commentaar op de uithaal van De Crem wijst Pieter Dujardin van Het Laatste Nieuws op het zwakke resultaat van CD&V bij de Grote Peiling van VTM dat N-VA van begin maart. CD&V haalt niet eens meer de helft van N-VA. “Dat bij CD&V niet de pleuris uitbreekt over hun structureel zwakke scores, komt vooral door gewenning” aan opeenvolgende slechte uitslagen en peilingen.
Het Nieuwsblad verwijst naar de lokale sterkte van De Crem. “In Aalter heeft hij een absolute meerderheid en in Oost-Vlaanderen is hij een zeldzaam CD&V-stemmenkanon… De partij heeft hem nodig en niet omgekeerd”.
Ook Het Laatste Nieuws wijst op zijn politiek inzicht: “”Slechts sporadisch komt intern gegrom aan het oppervlak. Zoals nu met Pieter De Crem, die “voelt wat er ruist in het rurale struikgewas van CD&V”, aldus deze krant… We nemen aan dat in dat struikgewas de Knesselaarse kiezer zit, zowel in 2018 (gemeenten) als 2019 (Vlaamse en federale verkiezingen).
Met een dubbele operatie (behoud kartel met N-VA en het oprapen van de restanten van de Knesselaarse CVP via een supersonische fusie met Knesselare heeft De Crem zijn lokale positie versterkt. Het “Cremlin is een te verdedigen burcht”, lazen we ergens. Onzin natuurlijk, toch zeker op dit moment, want er is in Aalter/Knesselare nauwelijks oppositie… Het verhaal van De Crem is voor een ruimer publiek bedoeld.
Aangezien De Crem voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 de buit al binnen heeft (kartel + fusie), mogen we ervan uitgaan dat de uithaal van De Crem naar zijn partij CD&V er alleen komt om zijn politieke positie te versterken binnen zijn ruimere politieke biotoop (en dat is voor alle duidelijkheid Oost-Vlaanderen, want we kiezen in 2019 in provinciale kieskringen). In Oost-Vlaanderen zijn er weinig politieke toppers. De Crem mikt op meer, zoveel is duidelijk. De kritiek op een te linkse CD&V en zijn vrijage met N-VA kunnen hem nog mooie dagen bezorgen. De Crem is niet van gisteren. Zijn partij – als ze de foute keuzes blijft maken – misschien wel.