Even achteromkijken, naar wat er hier zo’n zestig jaar geleden gebeurde. Berichten en veel foto’s over de nieuwe “expresweg”, de miserie met Hoekestraatbrug, massale belangstelling voor carnaval en nog veel meer. Een samenvatting van de eerste zes maanden van 1958. Januari
‘De lustige kraaiers’, mooie naam toch? De hanenliefhebbers ontvingen in januari 1958 eigen leden en deelnemers uit alle omliggende gemeenten voor hun editie van het gewestelijk kampioen. Dat gebeurde in het lokaal bij Omer Bouillaert (Dries). De Knesselaarse kampen waren populair en de hele uitslag verscheen in de gazet. Ook aan de Vaart werden regelmatig kampen gehouden. Voor wie zich hier weinig kan bij voorstellen, hier een link naar zo’n gebeuren, klik hier voor een beetje cinema: Hanenkraaien docu of Hanenkraaiwedstrijd
Kampioenen hanenkraaien in Café De Meyer op den Dries
Veldwachter Richard Van Ryckeghem werd na 25 jaar dienst in Knesselare op rust gesteld. Voor die periode was hij rijkswachter geweest.
Champetters hadden het nog zo druk niet…
In de Knesselaars cinema Franklin draaide de filom ‘De kleine wereld van Don Camillo’ met Fernandel in de hoofdrol.
De gemeente publiceerde de bevolkingscijfers (altijd mooi om eens te vergelijken). Knesselare telde in 1957 nog 78 geboorten tegenover maar 42 overlijdens. Tegenover 122 nieuwkomers stonden 140 inwoners die de gemeente verlieten. De bevolking was in 1957 gegroeid met 18 eenheden. Er waren 38 huwelijken. Het aantal inwoners op 31 december 1957: 4600
Maart
“Vierde Zondag” (van de vasten) werd gevierd met “aloude volksleute”. Wijken en dorpsstraten gingen de uitdaging aan om met de allerbeste carnavalgroep deel te nemen aan de stoet. Een heerlijk lenteweertje zorgde voor 500 deelnemers en “duizenden kijklustigen”. Prins carnaval werd ’s ochtends op het gemeentehuis ontvangen voor het proeven van schuimwijn “op de Lof der Zotheid”.
Perscorrespondent Jozef Vanthuyne vermeldde als beste groepen ‘De drie vreemde’, de clowns, de 70 Duivels uit de Hellestraat, “waarbij de sirene duchtig loeide en het vuur der hel hevig brandde, onmiddellijk erop gevolgd door de ‘Hemel’ waar brave kindertjes, bediend door gemaskerde engelen, rijstepap aten met gouden lepeltjes”… De levensloop van de mens- vanaf de materniteit tot de ouden van dagen en het krankenhuis toe – werden schitterend uitgebeeld door een levenslustige Molenstraat. Verder de Biergroep, de Volendammers, de zeer talrijke Spoetnikgroep uit de Kloosterstraat en vooral de schrikaanjagende zeeroversbende uit de Veldstraat oogstten een reuzenbijval”… en “last not least de plaatselijke muziekvereniging die eens te meer op eigen manier voor een puike verkleding had gezorgd”. Op het dorp werden vele dansen en sotternijen uitgevoerd…
Maart
“Uiterst geslaagde opvoering van Donadieu door de Rederijkerskamer Sint-Elooi”, lezen we in maart boven een lange recensie. Onder de aanwezigen meldt de verslaggever “graaf d’Alcantara, Prince van de Camere, geestelijken, burgemeester en schepenen, toneelschrijvers, leraars uit verschillende colleges, letterkundigen, enzomeer”.
Nog in maart werden uitgebreide en ingrijpende wegenwerken aangekondigd: de rijksweg Aalter-Knesselare-Maldegem en “de expresse-weg” Aalter-Knokke over Knesselare. Oei, twee wegen dus? Dat zag er inderdaad even zo uit. Naast het traject via de huidige Knokseweg was er sprake van nog een expresweg “ongeveer gelijklopend, maar een drietal kilometer meer westwaarts gelegen. Deze zou afgetakt worden op Maria-Aalter en dwars door Knesselare en Maldegem Knokke bereiken”… Uiteindelijk ging dit feestje niet door en werd gekozen voor het huidige traject. Reeds voor de Tweede Wereldoorlog werden hiervoor onteigeningen gedaan. In Aalter werd ondertussen een nieuwe brug over het kanaal aangelegd, al ging dat volgens de bewoners “tergend traag”. De aannemer klaagde over de trage aanlevering van het staal.
Dat was in 1958 de enige weg van Knesselare naar Aalterbrug
Nog in maart kondigt de krant aan dat in de leidende kringen van de gemeente werd ingezien dat men een sociale woonwijk moest bouwen. “Het doen verdwijnen van de krotwoningen en ‘voor iedere arbeider een eigen woning’ werden de strijdmotieven op het programma van politieke partijen. “Dat men in Knesselare pogingen in die zin doet kan niet anders dan lofwaardig worden genoemd… In samenwerking met de Nationale Maatschappij voor Goedkope Woningen werd reeds een eerste huizengroep gebouwd daaronder ook 12 kleinere huizen voor ouden van dagen en gepensioneerden… Naar we vernamen zullen eerstdaags 30 nieuwe worden opgetrokken.” Dat werd dan meteen de buitengordel van de toenmalige Bethunewijk.
Mei
De 250 leden tellende gepensioneerdenbond KBG organiseerde een Vlaggenfeest, met optocht naar de feestzaal voor de gebruikelijke toespraken. Een prentenbakje uit het Hooft-archief met het toenmalig bestuur, een binnenzicht in de oude parochiezaal en de stoet door de Kloosterstraat.
De wielersport bleef in Knesselare bijzonder populair. Supportersclubs, wijkcomités en het gemeentebestuur organiseerden in 1958 niet minder dan elf wedstrijden. “De Knesselaarse beloften André Claeys, Gilbert Van Heyste en andere Timmermans zullen hun hartje kunnen ophalen”…
Juni
De miserie met de Hoekestraatbrug “waarop de bevolking van Knesselare en vooral de inwoners van de Vaartwijk reeds zolang wachten”, geraakte maar niet opgelost. Tot in het parlement werd hierover druk gedebatteerd. “Sinds mei 1940 is de brug over het kanaal Gent-Brugge-Oostende gesprongen en nog werd deze niet hersteld”, aldus de krant. Geen geld, was de uitleg vanuit Brussel.
Geen brug, dan maar “den overzet”. Charles Vermeire zorgde ervoor dat Aalter ook via de Hoekestraat bereikbaar was
Met dank aan perscorrespondent Jozef Vanthuyne (knipsels) en Studio Hooft (foto’s).
Knesselaars Nieuws 