Aalter en communicatie, is dat “mee met de tijd” of “weg van de modale burger”? De gemeente zet duidelijk in op meer digitalisering en minder papier. Op zich is daar iets voor te zeggen natuurlijk: het gaat sneller en is goedkoper. Maar er is ook kritiek op het prijskaartje, op de toegankelijkheid en de efficiëntie.
Via TotAalter (20 december) vernamen we iets over “het nieuwe interactiemenu” dat wordt gelanceerd op de digitale infoschermen in de gemeente. Er staat er zo een aan de sporthal, en er komt er nog eentje bij op De Plaats. Er staan er tien in groot-Aalter.
Die nieuwe toestellen, door sommigen ‘slim stadsmeubilair genoemd’, lijken op grote tv-schermen en kunnen afbeeldingen en video’s afspelen. Dankzij de “aanraakfunctie” kan de passant gemeentelijke informatie opvragen. Bij deze investering worden op politiek vlak scherpe vragen gesteld. Vooral over de prijs. Maar onder de mensen hoor je bezorgdheden en twijfels over het nut van de borden.
Prijskaartje
Aalter pompt ruim 200.000 euro per jaar in digitale evolutie, lazen we al in Het Laatste Nieuws (19 december). Hiervoor laat Aalter zich begeleiden door het consultancybedrijf TomorrowLab en sluit de gemeente een contract af van 55.000 euro per kwartaal. Bedoeling is om technologie te zoeken en te ontwerpen die het leven van de burger gemakkelijker maken…
“We geloven echt in die innovatie en willen als gemeente een vlucht vooruit nemen”, zei schepen Mathias Van de Walle (CD&V) op de jongste gemeenteraad. “We hebben in Aalter al veel gedaan. Denk maar aan de Aalter-app voor op de smartphone en de digitale infozuilen die in elke dorpskern staan. Maar er zijn nog veel meer mogelijkheden. Betalend parkeren moet in de toekomst perfect kunnen zonder dat je een ticketje neemt of zelfs zonder dat je een sms moet sturen. Aan scholen kunnen we bijvoorbeeld een slimme paal zetten waar kinderen een ‘high 5’ moeten tegen geven, als ze op een duurzame manier naar school komen. Per ‘high 5’ verzamelen de kinderen punten, en zo houden we auto’s weg in de schoolbuurten. Want de kinderen gaan hun ouders dan zelf vragen om niet meer aan school afgezet te worden met de wagen. Dat en nog veel meer zaken willen wij verder ontwikkelen.”
Oppositie
Zowel Groen als onafhankelijk gemeenteraadslid Mieke Vertriest vinden de kostprijs voor het contract met TomorrowLab te hoog. Groen vraagt zich zelfs af of die samenwerking wel wettelijk is, zonder dat andere partners de kans gekregen hebben. “Uiteraard is de digitalisering een goede zaak, maar niet tegen elke kostprijs. 55.000 euro per kwartaal en dat zeven jaar lang is een ‘massa’ geld …moet het écht wel zoveel kosten”, vroeg Mieke Vertriest (onafhankelijke) op de jongste gemeenteraad.
Ondertussen duiken er al behoorlijk wat problemen op met de digitale informatieverstrekking. Verenigingen krijgen hun reserveringen niet ingevoerd, de registratie moet worden overgedaan en organisatoren zitten zo in de knoei met hun agenda en reservaties (zie ander stukje hierover). Op de cultuurraad was er ook “ontgoocheling” over het verdwijnen van de borden voor de aankondigingen van de activiteiten aan de invalswegen.
Vragen
Er wordt ook gevraagd welk doelpubliek die borden eigenlijk moeten dienen? Staat alle (contact)info over verenigingen, gemeentelijk nieuws of de agenda dan niet op de website van Aalter (uit in Aalter-kalender) of op de Aalter-app en kunnen we die niet thuis en elders op onze gsm, tablet of PC bekijken? Wie zal voor dat “nieuws” speciaal naar de sporthal of De Plaats rijden om er een digibord aan te tikken?
Wat met de oudere of minder mobiele burgers? Er zijn veel mensen die niet mee zijn met of niet beschikken over het nodige om te kunnen volgen op de digitale sneltrein. Zij vormen een niet onaanzienlijk deel van de bevolking, dat ook wel op de hoogte wil blijven.
Papieren zuinigheid
In alle huizen viel destijds het klassieke papieren infoblad Netwerk in de bus, waarin een overzichtelijke agenda was opgenomen en waarin ook nog wel andere interessant “lokaal nieuws” te lezen viel. In TotAalter is de aandacht voor Knesselare tot dusver bescheiden of beperkt, hoor je wel eens. Binnen de cultuurraad werd al opgemerkt dat verenigingen niet echt gelukkig zijn met het verdwijnen van de voor iedereen toegankelijke papieren kalender.
In TotAalter is er wel opvallend veel plaats voor artikels die weinig of niets met het lokale leven te maken hebben. Zouden er nog veel inwoners zijn die niet weten dat ze in de nieuwjaarsweken moeten “opletten met fondue en gourmet”? Een artikel hierover vult een hele pagina. De Campagne tegen alcohol Maak jezelf geen blaasjes wijs is half gevuld met prenten van glazen en vult een half blad. Bijna een halve bladzijde is er over het afronden van cashbetalingen op 5 cent en over rookmelders. En zouden veel zelfstandigen zitten te wachten op een artikel over Dyzo, dat bedrijven in moeilijkheden probeert te helpen? Allemaal interessant, maar hoeft dat zo uitgebreid in een lokaal infoblad?
Is het nodig dat de kalender van de Gemeentelijke diensten en zitdagen tweewekelijks wordt hernomen, terwijl het gaat om (grotendeels) steeds weer dezelfde informatie. Ook die halve pagina beperkt de ruimte voor ander “nieuws”, terwijl de mensen de mogelijkheid hebben om dat netjes bij te houden?
Nieuws over Knesselare moet je in TotAalter bijna met een vergrootglas zoeken. Het Knesselaarse Netwerk was niet perfect, maar stond dichter bij de burgers van het tweedegrootste dorp van groot-Aalter. De vele culturele, sportieve en feestelijke activiteiten in het actieve Knesselare kregen er terecht aandacht. Kunnen onze bestuurders daar wat bijsturen? Meer dan een beetje, zelfs.
We vroegen schepen Mathias Van de Walle om wat toelichting bij zijn visie en aanpak. Dat antwoord volgt binnenkort.