Deze rubriek Arendsoog probeert de lezer attent te maken op details in de Knesselaarse publieke ruimte. Een vorige keer hadden we het over een merkwaardig hoekje (“een poortje, een dichtgemetseld deurke en een vensterke”), maar dan toch eentje dat jaren lang belangrijk was voor onze Knesselaarse gemeenschap. En nu? Een beest in beeld
Eerst de nieuwe foto, “Koe kijkt door de muur“, of zoiets. Waar in ons dorp vind je deze Astrid? Is het beest levend ingemetseld om meer melk te geven? Als Gaia dat maar niet te weten komt. Of ligt er ergens een koeienkop op het terras? Laat u maar gaan. De gedachten zijn vrij. Een nieuw beeldzoekertje, nadat we u vorige keer lastigvielen met een uitgeknipt detail uit fragment uit dit beeld:
Op deze foto zal de locatie een stuk herkenbaarder zijn. De eerste correcte reactie van iemand die de detailprent meteen had erkend, kwam van Jan “Stroot” Van den Kerchove: “Aan de voet van de molen in de Looierijstraat!”, triomfeerde hij. “Ge meugt blijven Meulestroate zeggen zunne”, reageerde meteen iemand. “Klopt helemaal, da’s bij ons op ’t Groothof zoals wij in de familie zeggen” reageerde een derde lezer (Lea D.)
Het beeld toont de oude benzinepomp, tussen de molen en de leerlooierij op het hof van de familie Devreese.
Paul Verhoestraete schreef hierover volgend stukje:
“Zo gaat dat dan, je bent er nog maar je wordt genegeerd… Iets wat er dan weer niet meer is, is met je naam gaan lopen. Met deze foto brengen we een klein eerbetoon.
De foto toont een fragment van de trotse stenen romp van molen Devreese in de Molenstraat, excuseer…de Looierijstraat. Meer dan een eeuw lang was deze stenen molen, naast de kerktoren, het hoogste gebouw in onze gemeente. De straatnaam Molenstraat was toch de logica zelve.
Helaas heeft de fusie het anders gewild. Van twee Molenstraten moest er eentje verdwijnen. Ook al staat er in Aalter in de Molenstraat geen molen meer, die straatnaam werd er behouden. Molen Devreese staat nu in de Looierijstraat. Die naamgeving is heel wat moeilijker te begrijpen. Zelfs al kent men de betekenis van het werkwoord ‘looien’, veel wijzer wordt men er niet van.
Daarom wat bijkomende informatie. In 1867 werd in de huidige Molenstraat een stenen windmolen met houten gaanderij opgericht door Lowie Van Poucke. In 1912 kwam hij door verkoop in handen van Theofiel Devreese, geboren in Ruiselede en voordien reeds pachter van molen Maeyens.
De februaristorm in 1937 veroorzaakte veel schade aan de molen en in juli van datzelfde jaar werden kop, wieken en gaanderij afgebroken. In de overgebleven stenen romp werd verder elektrisch gemalen door Omer Devreese, zoon van Theofiel. Na de oorlog begon Maurice Devreese, de broer van molenaar Omer, daarnaast met een leerlooierij.
Misschien wordt één en ander nu wel iets duidelijker. Er groeide naast de molen een steeds groter wordende fabriek waar leder gemaakt werd. Eén van de processen om van een dierenhuid leder te maken is het leder looien waarmee dan vooral bedoeld wordt het bewerken in grote ronddraaiende houten tonnen waarin allerlei looi-ingrediënten werden toegevoegd. Het maken van kwaliteitsleder was hierdoor dan ook vaak gekoppeld aan beroepsgeheimen. De leerlooierij is nu al enkele jaren niet meer werkzaam.
We kunnen nu alleen maar hopen dat de molenromp, stille getuige van een met veel vakmanschap uitgeoefend beroep van molenaar, zal behouden worden en niet, zoals op een foto in de beeldbank hieronder wordt getoond, net als molen Maeyens gesloopt zal worden.”