De bouwwerken aan het ‘Witte Huys’ van Knesselare zijn al een tijd aan de gang. Onze fotograaf merkte op dat de gevel in zijn oude toestand wordt hersteld. Dat is goed nieuws.
De statigheid van een “herenhuis” tegenover de toen nog eenlagige woningen in de Veldstraat. Allebei mooi.
Het gebouw werd lange tijd omschreven als het mooiste van Knesselare. Het wordt in inventarissen van onroerend goed beschreven als een mooi 18de eeuws herenhuis in Lodewijk XV-stijl, sinds 1788 gekend als het”Witte Huys”.
In de jaren 1800 en begin 1900 was het een notariswoning en een dokterswoning. Nadien werd het café “De Lusthof”, nog later postkantoor.
Men omschrijft het als “deels vrijstaand dubbelhuis in Lodewijk XV-stijl, daterend van ca. 1760. Op het moment van de inventarisering met rozegeschilderde straatgevel, en verwijzing naar kolossale Ionische pilasters op hoge geprofileerde arduinen sokkels, bekronend onderbroken drichoekig fronton met vlak omlijste oculus. Arduinen plint en geblokte, aflijnende hoekpilasters, prachtige spiegelboogdeur, etc.
Ons zijn maar een paar foto’s bekend waarop de originele voorgevel is afgebeeld. In 1933 werd het rechtervenster naast de deur omschreven als “storend verbouwd tot breed winkerraam”.
Wat het interieur betreft onthouden we de opmerking over “jammerlijk verminkte schouwen” (Bogaert Chris, Lanclus Kathleen & Verbeeck M. 1994: Inventaris van het cultuurbezit in België, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 12N5).
De voorgevel wordt terug zoals vroeger (foto Paul V.)
Over de notarissen die er woonden weten we weinig. Meer info is er over dokter August De Jaegher die er nadien is komen wonen. Hij werd geboren in 1846 en dokter in 1874. De man werd ook burgemeester van Knesselare. De oudste afbeeldingen van het interieur van het gebouw vonden we bij familieleden.
Het biezonder mooie interieur dient als decor voor het familieportret van dokter en burgemeester August De Jaeger (omstreeks 1890)
Na het overlijden van dokter De Jaeger bleef zijn vrouw er nog lange tijd wonen. Uiteindelijk werd het gebouw verkocht aan de familie Verheye. Omstreeks het midden van de vorige eeuw was het een café, eerst Café Casino bij Edouard Verheye, later Café De Lusthof bij Michel Verheye. De uitspanning was bekend voor trouwfeesten, rouwmaaltijden en feesten van particulieren en verenigingen, van T-Dansants tot toneelvoorstellingen, van het “leven” rond de schietstand van schuttersclub Flabbaert tot de feestelijke Vlaamse kermissen.
Toen ook die zaak werd gesloten werd het gebouw het nieuwe postkantoor van Knesselare (voordien en ook nu weer in de Kloosterstraat).
Nadien stond het te wachten op een nieuwe eigenaar.
In 2009 werd de woning aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Herenhuis Witte Huys
De site werd in 2014 aangeduid als beschermd monument Herenhuis Witte Huys
Meer technische en artistieke gegevens kunt u lezen op de site van Onroerend Erfgoed
Het hele gebouw achter de façade werd gesloopt voor een nieuwbouw van appartementen. Brugse toestanden, maar al blij dat de gevel illustreert wat het verschil was tussen “een façade” vroeger en eentje nu. Geniet ervan.
Het Witte Huys kreeg later een roze en nog later een groen kleurtje (Foto Paul V.)
????????????????????????????????????
Knesselaars Nieuws 