In onze serie over de Knesselaarse voetbalgeschiedenis gaan we met Luc De Muynck terug naar de jaren 1930-1950. Na enkele jaren onderbreking werd in 1934 voetbalclub “Harop” gesticht. Knesselare kon weer voetballen, en deed het helemaal niet slecht. Harop speelde vaak voor vele honderden toeschouwers. Beetje historiek, maar vooral veel foto’s.

Het was onderpastoor Hendrik De Sutter die in 1934 de zaak weer op gang trok. Hij was tegelijk voorzitter en proost van de nieuwe club. Een dubbele taak die niet uitzonderlijk was in die tijd, want ontelbaar zijn de onderpastoors die toen via sport, cultuur en sociale organisaties de gemeenschap probeerden te helpen en tegelijk de mensen aan de parochie en de Kerk probeerden te binden.

Over wie lid kon worden van de vereniging bestond geen onduidelijkheid : “Alle katholieke jongelingen vanaf 10 jaar die van onberispelijk gedrag en zeden zijn”. Voor bestuur en ereleden gold dezelfde regel.Een belangrijk document over deze periode is het archiefboek van secretaris Hilaire Veevaete. Het boek wordt nog altijd door de familie bewaard. Je kan er onder meer volgend citaat in terugvinden: “Voetbalsport moet het opvoedend karakter bewaren en bijdragen tot deftigheid, ridderlijkheid en hoffelijkheid”. Naast de verslagen van vergaderingen vinden we er ook wedstrijdverslagen (ingetikt door Hilaire Van De Casteele), documenten, strooifolders en affiches uit die tijd.

In het bestuur van Harop zaten toen, naast Hilaire Veevaete en Hilaire Van De Casteele, ook nog Robert Van Heyste, Alfred De Deyne, Henri Strobbe, Jozef Spanhove, Jozef De Spiegelaere en Oscar Goemaere. Harop had ook een eigen scheidsrechter (Maurice Sierens) en een supportersclub o.l.v. Karel Geldhof.

Eerste kampioenstitel

In het seizoen 1934-35 werd Harop al meteen kampioen in de tweede B-afdeling van het Katholiek Vlaams Sportverbond (KVS) Oost-Vlaanderen. En dat werd gevierd met een uitgebreide stoet, met muziek, met een souper, kluchten, kunstliederen en een huldiging in de patronage. Aan lustige deuntjes ontbrak het niet. Hiervoor zorgde in die tijd de fonograaf!

De kampioenen op de speelplaats van de Vrije Gesubsidieerde Lagere Jongensschool met in het midden de proost, onderpastoor De Sutter.

Op 27 oktober 1935 mocht Harop de eerste Bondsmissiedag organiseren. Het was een wedstrijd tussen Noord- en Zuid-Vlaanderen. Harop was in de selectie vertegenwoordigd door doelman Michel De Lichte, back Maurits Devreese (de latere burgemeester) en aanvaller Dolf Geldhof.

Hierboven de kampioenenploeg van 1935 (let op de nog verticaal gestreepte truien). We herkennen Maurits Cornelis – Dolf Geldhof – Gerard Speeckaert – Oscar De Vreese – Octaaf Strobbe – Willy Sierens – Michel De Lichte – Maurits De Vreese – Antoine Van Poucke – Willy Verhoestraete – Cyriel Sierens – Omer De Vreese – Hilaire Veevaete

Als E.H. De Sutter pastoor wordt benoemd in Idegem (1937) wordt hij als voorzitter opgevolgd door notaris Robert Maeyens. E.H. Jozef Aelterman wordt de nieuwe proost en E.H. Aloïs De Jaegher wordt de toneelleider van de club.

Oorlog en cultuur

Toneel bij Harop? Absoluut. In die periode (jaren 1930 tot jaren 1950) waren veel Knesselaarse verenigingen ook actief op cultureel vlak, onder via het geven van toneelavonden, met eigen spelers en bestuursleden, en niet zelden met een sociaal doel. De ontvangsten gingen naar parochiale werken, naar “geteisterden“, naar hulp aan de gemobiliseerden in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog en tijdens de oorlog naar opgeëisten in Duitsland.

Er werden ook Vlaamse kermissen georganiseerd om een frankske in de kas te krijgen. In 1953 was Toni Corsari te gast als animator, samen met draadloopster Miss Demanetto, de clowns Armados en een uiterst komisch nummer “Paardje in dressuur”. “Kosteloze dansgelegenheid” en “prachtig vuurwerk” vervolledigden de affiche !

In 1945-46 werd Harop nog eens kampioen, nu in de 1ste afdeling van het KVS Oost-Vlaanderen (zie foto hieronder). De clubkleuren waren nog steeds groen-zwart. De titel werd gevierd met o.a. een solemnele hoogmis en een feestzitting in de parochiezaal. Op het programma stond onder meer de uitvoering van de drie strijdliederen van de club: het Zegelied, het Haroplied en het Lied der supporters. Nadien volgde nog een feestmaal met gezellig samenzijn, opgeluisterd door de fanfare.

De kampioenenploeg van 1945-1946: Maurits Cornelis (lijnrechter), Roger De Jaegher, Omer Stock, Marcel Heyse, een De Cuyper, Arthur Beuselinck, Jerome van de Casteele, Robert Van Heyste. Onderaan: Hilaire De Neve, Edgard Van de Casteele, Rudolf Geldhof, Gerard Bouché, Remi Gyselbrecht en Michel De Lichte

In 1951 sloot Harop aan bij de KBVB (hieronder nog een foto uit die vroege jaren 1950), maar dit liep, naar het schijnt om financiële redenen, faliekant af! Het kwam tot een crisis en Harop verdween voor enkele jaren uit beeld. In 1958 kwam er een doorstart. Maar daarover in een volgende aflevering meer.

 

Harop op 11 oktober 1952: Boven: Maurits Cornelis, Arnold Buysse, Antoine Dancet, Etienne Hallaert, Remi Gyselbrecht, Antoine De Wispelaere, Omer Stock, Robert Lips. Zittend: Clement Stock, Gabriël Dancet, Rudolf Geldhof, Jozef Vanthuyne en Willy De Coster

In de jaren 1940-1950 waren er in Knesselare nog andere ploegen actief. In ’t Getrouwe Maldegem van 3 maart 1940 vinden we sporen van ‘Rood Zwart Nooit Verwacht‘. Als spelers worden vernoemd (de meesten hiervan op de foto): Gerard De Blonde, Gerard Bellaert, Robert Smessaert, Maurits Plasschaert, Hilaire Mestdagh, Roger Smessaert, Jerome De Waele, Marcel Van Hulle, Roger Van Hoecke, Gerard Pieters, Maurits Nemegeer, Guillaume Wittouck, Gerard Smessaert, Jozef Tanghe. Lijnrechter: Alfons Mestdagh.

Hieronder nog een prentenbak met alle foto’s die Luc De Muynck voor die periode kon verzamelen. Binnenkort op deze site aflevering 3 over Harop vanaf de late jaren 1950.

Deze slideshow vereist JavaScript.

WILT U KNESSELAARS NIEUWS OP DE VOET VOLGEN?

DEZE BLOG VOLGEN IS MAKKELIJK. NOTEER UW EMAILADRES IN HET PASSENDE VAKJE RECHTS NAAST OF ONDER DIT ARTIKEL EN DRUK ENTER. ZO BENT U ALTIJD METEEN MEE