Wie al een halve eeuw lang zijn energie investeert in activiteiten waar ook een breed publiek iets aan heeft, verdient wel een extra vermelding. Dat overkwam Geert Van Ryckeghem, vijftig jaar Rederijker, begenadigd acteur en regisseur van de toneelgroep. De huldiging viel samen met een eerste concertje van de dames van het Knesselaarse band Companie-B (luisterfragment verderop, daar word je vrolijk van…).

In 1966 is Geert Van Ryckeghem als jonge kerel al van de partij als medeorganisator van een activiteit. Samen met zijn broer Dirk, Omer Mattheeuws en Antoine Van Maldeghem zorgt hij voor een avond over Stijn Streuvels. De groep jongeren ging vooraf de auteur nog thuis bezoeken. Die belangstelling voor de grote Vlaamse romanschrijvers van de eerste helft van de vorige eeuw was toen nog groot. In 1969 zorgen de jongeren voor een avond over Ernest Claes. Net geen tien jaar later (1975) organiseren ze een rist activiteiten rond Felix Timmermans.  Samen met Jan Magerman, Rik en Johan Gussé brengt Geert een avondvullende presentatie van woord en beeld over het leven en werk van de auteur van Pallieter en Boerenpsalm. Ze doen dat ook voor een niet-rederijkerspubliek in de feestzaal van het gemeentehuis.

Uilenspiegel

Een nog groter initiatief van de jongerengroep (nu uitgebreid met Greta Arnaut) was het creëren van belangstelling voor de ‘Knesselaarse roots’ van Uilenspiegel (volgens boeken uit de eerste helft van de jaren 1800 werd Tijl in Knesselare  geboren…) In 1976 begint dat met een door een ruim publiek bijgewoonde Tijl-evocatie op De Plaats, in 1978 en 1979 komen er twee Uilenspiegeldagen, met onder meer tentoonstelling, ontvangst van buitenlandse Uilenspiegelgezelschappen. Op De Plaats komt er een Uilenspiegelmonument, later in de prak gereden en recent – in een nieuwe versie – aan de vrijheidsboom opnieuw onder de belangstelling gebracht. Aan de trappen van het gemeentehuis komt een Uilenspiegelplaket. In de jaren 1970 verschijnen hier de tijdschriften Uil en Spiegel (cultuurraad) en Uilenspiegel (onafhankelijke groep).

In 1982  wordt Geert ook lid van de Eed (de Rederijkersterm voor een bestuur), waar stilaan een generatiewissel op gang komt. Mandaten zijn er in 1982 voor zijn vader Walter, voor Julien Vandeweghe (onderdeken), Edgard Buyse (heraldicus), Alfons Hooft (factor), Gerard Van de Casteele (penningmeester), André Van Hooreweghe, Urbain Van Speybroeck en Julien Willems. Maar een jongere generatie komt eraan met de voortrekkers Dirk en Geert Van Ryckeghem en de jongste nieuwkomer Jan Magerman (griffier)

Geert maakte zich behalve als uitstekend acteur in zowat alle toneelstukken van de jongste vijftig jaar ook verdienstelijk via het organiseren van autozoektochten,tweedaagse fietsreisjes en daguitstappen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

In 1994 regisseert hij samen met zijn vader Au Bouillon Belge van Walter Van den Broeck en in 1995 gaat hij er allen voor. In  de gerenoveerde Sint-Willibrorduskerk speelt de toneelgroep Het mirakelspel van de drie koningen. In 1996 volgt Het gezin Van Paemel, dat viermaal wordt opgevoerd. Vanaf dan gaat het vlot. Toneelstukken halen om en bij de duizend bezoekers. Gevraagd naar de beste uitvoeringen van zijn groep  noemt Geert vier stukken: Anne Frank, Equus, Eén vloog over het koekoeksnest en Trouwfeesten en processen. We voegen er zelf eentje aan toe dat ook best aardig liep: Zwijg, kleine (zie groepsfoto in de prentenbak, met Geert achteraan links; ook enkele andere recente portretten uit het archief, foto’s Jan Magerman)

Cultuurraad en zaal

Geert was in Knesselare niet alleen als toneelman actief. In zijn jonge jaren was hij vrij lang hoofdleider van de in de jaren 1960 bloeiende KSA-afdeling. Hij was een getalenteerde voetballer die lang speelde in het eerste elftal van Aalter. En hij volgde zijn vader op als voorzitter van de cultuurraad.

Net als zijn pa en nogal wat andere mensen ijverde hij in die laatste functie voor een betere infrastructuur voor de verenigingen in Knesselare. “We waren geen vragende partij voor een dure toneelzaal, wel voor een polyvalente zaal die ook geschikt was voor grotere culturele manifestaties…zoals dat in omliggende gemeenten wel is gelukt”.

Vader en zoon: driekwart eeuw toneel (Foto Paul)

Een multifunctioneel cultuurcentrum is er evenwel tot vandaag nooit gekomen. Het blijft voor de toneelgroep, maar ook voor andere gebruikers “prutsen” in de oude parochiezaal. Wie er toch iets wil organiseren – of in de sporthal of in een militaire loods – moet telkens opnieuw vechten met de agenda van andere activiteiten en/of vooral met een compleet gebrek aan technische middelen (podium, licht, geluid, etc.). Afwachten of Aalter de belofte houdt dat Knesselare na de fusie krijgt wat het al lange tijd vraagt.

Op zaterdag 2 december werd Geert door de Rederijkers gehuldigd in het gemeentehuis. Hij kreeg er van de Rederijkers een aquarel van Erik Wille (zie bovenaan dit artikel). Geert speelt begin volgend jaar mee in alweer een nieuwe toneelactiviteit. Maar daarover later meer.

Het jaarlijks patroonsfeest werd opgeluisterd door een nieuwe formatie Company-B. Drie zangeressen (Nele Saey, Bie Van de Casteele en Griet Van Wolleghem) traden hier al vaker op als solisten of backings in diverse lokale bands, of zongen op allerlei concerten, trouw- en kerstmissen, op Banddate, en op grote optredens van de muziekvereniging. Ze werden muzikaal begeleid door de Dirk Van Cauter (piano), Maarten Arnou (bas) en Alec Lagrange (sax) en Kay Van de Casteele (drums)

Luister hier naar Company-B Boogie Woogie Bugle Boy.mp3″][/audio]