Geert Van Vlaenderen stopt bij de Gembas. Hij was er 42 jaar actief als bestuurslid, waarvan tien jaar als voorzitter. Dat is een “ferme term”. Luc De Muynck ging even met hem praten.

Ietwat verrassend bereikte ons het nieuws dat Geert Van Vlaenderen als voorzitter van Gembas de fakkel doorgeeft. Voor een man met dergelijke staat van verdienste  voor het Knesselaars basketbal moet dat wel een serieuze beslissing  geweest zijn. Niet minder dan 42 jaar in het bestuur , waaronder 10 jaar als voorzitter. Dat laat je niet zomaar schieten. Tijd dus voor een gesprekje, weliswaar ieder vanuit zijn kot.

Hoe kwam je Gembas terecht ?

Toen ik twaalf was sloot ik aan bij de plaatselijke basketclub. Ondanks veel goede wil kon ik mij niet echt doorzetten als speler. Ik was wel gebeten door het wereldje en kwam op mijn zestiende in het bestuur terecht. Dat was in 1978. Mijn taken als bestuurslid waren aanvankelijk beperkt . Ik moest het buitenterrein aan sporthal Flabbaert klaarzetten voor de wedstrijden en zorgen dat de kleedkamers en de cafetaria beschikbaar waren .  Het bestuur werd hoofdzakelijk geleid door Gilbert en Rudy De Bruyne en Gerard De Spiegelaere. Van deze voortrekkers heb ik toen heel wat opgestoken. Met de jaren werd mijn verantwoordelijkheid binnen de club dan ook groter.

In welke reeks speelde Gembas toen op de buitenterreinen ? Waren er bekende Knesselaarse spelers bij de herenploeg ? Of andere bekende figuren ?

We speelden toen in 3de provinciale. De trainer/coach van toen , Rudy Van Bockstaele , zal me altijd bijblijven. In de spelerskern zaten bekende figuren zoals Rik Vandenberghe , Rik Saey , Johan Stock , Frans Van Renterghem , Gerard De Spiegelaere , Jean-Pierre Galle en Toon Bulcke.

Wanneer begon men indoor te spelen ? Had dat gevolgen voor de club ?

Onmiddeellijk na de opening van sporthal Flabbaert gingen we in de zaal spelen. Voor de spelers was dit een heel goede zaak. Ze konden veel comfortabeler trainen en spelen , vooral tijdens de winterperiode een grote verbetering. Ook de supporters vonden al eens vaker de weg naar een basketwedstrijd. Voor het bestuur betekende dit echter dat er moest gezorgd worden voor extra inkomsten om de huur van de zaal te betalen.

Als ik goed reken ben je in 2010 voorzitter geworden van Gembas. Wat zijn de voornaamste veranderingen in de club tijdens uw voorzitterschap ?

De eerste grote verandering waar ik mijn schouders ondergezet heb als voorzitter was de opstart van een damesploeg. In 1980 kreeg ik van het bestuur de toelating om trainingen voor meisjes te organiseren. Wat al snel een succes bleek te zijn. Het jaar daarop speelde Gembas voor het eerst in zijn geschiedenis met een meisjesploeg in competitieverband.  Dat meisjes in ploegverband konden sporten was een primeur voor Knesselare. Momenteel telt onze club reeds vier meisjesjeugdploegen en een damesploeg.

Een ander belangrijk feit was de succesvolle afwerking van de fusie tussen Gembas en Maldegem . De vraag tot fusie kwam vooral vanuit Maldegem. Zij hadden een beperkt aantal bestuursleden waardoor het vele werk in de club steeds op dezelfde schouders  terecht kwam. Het bleek voor beide clubs een zeer goede keuze. Er was nu meer mogelijk op gebied van rekrutering , samenstellen van jeugdploegen , trainingsmogelijkheden en sponsoring. Het bestuur werd gevormd vanuit de beide clubs maar het werd een goed samenwerkend geheel.

In 2018  was er dan de viering van het 50-jarig bestaan van Gembas. Dat was een dag waarop vele oud-Gembasleden mekaar terug zagen. In een gezellige sfeer werden herinneringen , anekdotes en foto’s uit vervlogen tijden bovengehaald en van de nodige commentaren voorzien.Het deed deugd om hen allen nog eens terug te zien.

Als laatste wil ik toch ook nog vermelden dat ik trots ben dat onze club in 2018 het finaleweekend voor alle Bekers van Oost-Vlaanderen mocht organiseren. Dit was een bevestiging vanuit de basketbalbond dat Gembas een goede reputatie heeft binnen het Vlaamse basketballandschap.

Ben je een  tevreden ex-voorzitter ? Hoe staat Gembas er momenteel voor?

Ik kijk tevreden terug op de voorbije jaren waarin ik de club mocht zien groeien op vele domeinen. In al die jaren leerde ik veel nieuwe mensen kennen waarvan sommigen echte vrienden zijn geworden. Ik onthoud vooral de talrijke aangename momenten en de vriendschap die ik mocht ondervinden.

Sportief gezien was het ook een goed jaar. Onze heren A konden zich vlot handhaven nadat ze vorig jaar promoveerden. Onze heren B (3de prov.) stonden aan de leiding toen de competitie werd stilgelegd omwille van het coronavirus. Jammer dat er geen kampioenenviering kon plaatsvinden. De damesploeg speelde een goed seizoen. Zij handhaven zich al een paar jaar in de top 5.

Belangrijk is dat Gembas een volksclub is gebleven . De vele supporters bewijzen dit en het is een feit dat de club een meerwaarde is en zal blijven in Oost-Vlaanderen .

Mijn opvolger is Roger Van De Vijver. Hij is reeds vier jaar bestuurslid en ondervoorzitter. Hij zorgde de laatste jaren voor het aantrekken van sponsors . Volgend jaar heeft hij vier seniorploegen en elf jeugdploegen , waarvan vier meisjesploegen) onder zijn leiding ,

Trek je je volledig terug uit de club ?

Zeker niet ! Ik blijf nog wat meewerken achter de schermen en ik zal nog vaak langs de zijlijn te zien zijn bij wedstrijden. Vooral dan als supporter van de damesploeg en mijn dochter Laura .

Ons rest nog Geert een gelukkig en gezond gezinsleven toe te wensen en … vanuit het gemeentebestuur of Gembas zou een Lifetime Achievement Award op zijn plaats zijn !

Luc De Muynck

Deze slideshow vereist JavaScript.