Boven: Magda Hallaert, Cecile Cooreman, Daniëlla Buyse, Jona Cooreman, Rosette Smessaert, Monique Smessaert en Christiane Vanden Brande. Onderaan: Arsèna Hallaert, Caroline Stock, Marie-Jeanne De Vlieger en Francine Stock (zus van Caroline)

Deze foto dateert uit 1953. We nemen u mee naar een tijd van jonge radio en fonograaf, waarin mobiliteit nog beperkt was en dorpsfanfares voor veel plezier en vertier zorgen. Zo ook de fanfare Willen is Kunnen, die in de jaren 1950 veel succes boekte met haar bonte avonden (muziekavonden) in de parochiezaal in de Kloosterstraat en hun Vlaamse kermissen. Die avonden speelden de muzikanten natuurlijk zelf hun deuntjes, maar het publiek werd ook gelokt met gastoptredens, onder mee van de komieken “Mieske en Saey”, of met entertainer Hubert Van Hooreweghe en anderen.

Tot het vaste programma behoorden ook zang en samenzang van de toenmalige Vlaamse hits.

Wat heeft bovenstaande prent daar nu mee te maken? Voor de muziekavond van 1953 werden jonge meisjes opgetrommeld om bij de fanfare een dans te brengen. Cecile Spanhove (kleerwinkel Veldstraat) leerde de dansjes aan en Hilda De Vreese-De Vos (Kerkstraat) zorgde voor de pakjes, zo werd ons verteld.

Elleboogtikken

De foto trok onze aandacht omwille van de bijzondere armbeweging van het jonge volkje. Met de ogen van 2020 en met een portie fantasie kom je zo bij het enige lichamelijke contact dat in deze tijd nog toegelaten is. Noem het misschien “elleboogtikken“. Het warmere handdruk en de knuffel zijn nu al bijna een jaar lang uit het leven verbannen. Ongetwijfeld was het gebaar van die meisjes van toen niet meer dan een onschuldig onderdeeltje van de choreografie van zeventig jaar geleden.

Vooraleer ze op een muziekfeest van de fanfare de Schaatsrijderswals zouden uitvoeren, trokken ze eens naar de ‘portretzaal’ van Maurits Hooft. Nadien mochten ze met hun pakje zenuwen naar de parochiezaal.

Voor wie zich bij dat schaatsmuziekje iets wil voorstellen: hier een uitvoering van Emile Waldteufels “Les Patineurs” ofte “De skaters”