Pieter De Crem (CD&V) moet dan toch eens iets toegeven. De leden van de gemeenteraad mogen in Aalter nu toch apart stemmen, in plaats van gezamenlijk per fractie/partij. Het spreekrecht voor burgers wordt ondertussen wel afgestraft.

Een raadzaal is geen plek voor megafoons

Het apart en per raadslid mogen stemmen was een vraag van Groen. Die partij diende al meerdere klachten in bij de provincie en kreeg uiteindelijk gelijk van de gouverneur. Elk gemeenteraadslid moet hoofdelijk voor of tegen een dossier kunnen stemmen. Voor Knesselaarse raadsleden verandert er niets. Hier is altijd (meestal bij handopsteking) hoofdelijk gestemd.

Dat stemmen kan in Aalter nu ook elektronisch. De eerste keer liep het wel grondig fout. Een detail in de geschiedenis. “Groen kan daarover misschien klacht indienen bij de provincie”, merkte De Crem daarover cynisch op”, scheef Het Laatste Nieuws.

Spreekrecht

Nog een wijziging in het verloop van gemeenteraden: Pieter De Crem wil geen “spreekrecht” meer voor burgers op de gemeenteraad. In Aalter bestond dat niet, maar in Knesselare konden inwoners de jongste jaren wel bij het begin van een gemeenteraad hun zegje doen over een of ander probleem of situatie van algemeen belang. Zinvol of niet, je kan er lang over discussiëren. We herinneren ons maar één interventie van een twee Urselse burgers over de fusie (2017).

Groen vindt dat jammer. “Goede gewoontes uit Knesselare worden volgens ons beter gewoon voortgezet in Aalter. Waarom willen wij als gemeenteraad niet elke maand een kwartier van onze tijd aan de burger geven? Wij zijn er toch vooral om naar die mensen te luisteren.”, aldus Jesse De Meulenaere.

Voor De Crem zijn de verkiezingen de mooiste vorm van inspraak. “De burger heeft elke zes jaar de kans om zijn gedacht te zeggen, en doet dat in Aalter ook zeer duidelijk”, zei hij hierover al eerder.

De Aalterse burgemeester doet niet meer dan gebruik maken van zijn vrijheid om dat spreekrecht al dan niet zinnig te vinden.

Het decreet Lokaal Bestuur (artikel 304) zegt hierover het volgende: “De gemeenteraad voert een beleid op het vlak van de betrokkenheid en de inspraak van de burgers of van de doelgroepen,

een regeling over het recht van de inwoners om voorstellen en vragen op de agenda van de gemeenteraad te zetten”. Het kan dus. Maar … “het vastleggen van een procedure en voorwaarden wordt aan de lokale autonomie overgelaten. Zij kunnen de bestaande regeling overnemen in een lokaal reglement. Of eventueel de drempel van het aantal nodige handtekeningen verhogen of verlagen. (Bron: De Wakkere Burger)

Nog een derde bestuurlijke tegenstelling was de post van voorzitter van de gemeenteraad. Voor Groen is dat beter niet de burgemeester of een schepen. In Knesselare was dat het geval met Kris Ally. “We ervoeren dat in Knesselare de punten zo grondig bediscussieerd konden worden. Er was een levendig debat mogelijk en opmerkingen van iedereen – ook die van de oppositie – werden netjes opgenomen en genotuleerd in het verslag. Een goed voorbeeld van een democratisch proces”, aldus Mieke Schauvliege van Groen. In Aalter was en blijft Pieter De Crem voorzitter. De beste optie voor een minister om toch de eigen gemeente te blijven sturen.