Aalter heeft evenveel schepenen als Antwerpen. En in het college zetelt maar één vrouw. Twee leuke items om in een nat weekend over te keuvelen.

Het schepencollege van de nieuwe fusiegemeente Aalter krijgt voor 29.000 inwoners acht schepenen (naast de burgemeester). Antwerpen heeft er voor 522.000 inwoners eentje meer. Gent heeft er tien voor 260.000  inwoners. Aalter heeft een schepen per 3.625 inwoners, Antwerpen een schepen per 55.000 inwoners.

Terzijde: de titel van het artikel waarin Het Laatste Nieuws bovenstaande op 5 januari aankondigt, is dus bijna juist. Antwerpen wacht nog op de derde socialistische schepen.

Groen Aalter vindt dat het met minder had gemoeten. Volgens Mieke Schauvliege heeft het Aalters kartel alle postjes gepakt, die te pakken waren. Groen vindt dat schepenen in hoofdberoep aan politiek zouden moeten doen. “Dat is pas echt zuinig omgaan met gemeenschapsgeld”, aldus nog Schauvliege.

Valt er van een schepenwedde te leven? Een schepen verdient in de fusiegemeente Aalter 51.321 euro bruto per jaar. Twee schepenambten afschaffen zou jaarlijks een besparing opleveren van afgerond 100.000 euro. Een besparing van 600.000 euro op één bestuursperiode van zes jaar.

Tijdelijk

Groen had er kunnen op wijzen dat de Aalterse weelde beperkt is in de tijd. Bij volgende gemeenteraadsverkiezingen gaat er eentje af, en de keer nadien nog één. Dan moet het met zes, al is de kans groot dat Aalter dan 1.000 inwoners meer zal hebben en met 30.000 inwoners weer een schepenpost meer krijgt. Dan toch zeven. De fusie brengt dus alleen een tijdelijke luxe.

En Mieke Schauvliege had er ook kunnen op wijzen dat politieke penningen van korte duur kunnen zijn. Niet iedereen wordt herkozen, en kan na zes jaar zomaar naar een vorige job terug.

De kritische noot van Groen heeft enige betekenis, maar bij dit verhaal hoort nuance. Het bestuurswerk groeit niet evenredig met het aantal inwoners. En gemeenten die hun eigen poten afzagen, zo kennen we er weinig. Brussel heeft negentien burgemeester. Kunnen we daar misschien beginnen?

Meer vrouwen

Groen is ook malcontent over het gebrek aan vrouwen in het Aalterse college. “Slechts een van de negen leden van het schepencollege is een vrouw”, klaagt Schauvliege, en “evenredigheid” (4/4) zou “logisch” zijn.

Pieter De Crem is duidelijk: “Voor de samenstelling van het schepencollege is gewoon de wil van de kiezer gevolgd”. Herlinde Trenson is dus de enige vrouw in het Aalterse schepencollege. Zij vindt het niet erg. “Een gezond evenwicht tussen mannen en vrouwen zou een goede zaak zijn, maar de kiezer heeft beslist”.

Onder druk van politiek correct denken werden de partijen al gedwongen om evenveel mannen als vrouwen te zoeken voor hun lijsten. Niet overal even makkelijk. Een bepaalde linkerzijde wil meer.

Wie de uitslagen van verkiezingen grondig bekijkt, stelt vast dat vooral  Groen-kiezers hun stemgedrag aanpassen. Meer dan in andere partijen het geval is, stemt een deel van die groene kiezers exclusief op vrouwen. En dat deel hoeft niet groot te zijn om bij de uitreiking van de prijzen mannen voorbij te steken.

Acht van de elf groene verkozenen in Antwerpen waren vrouwen. Voor de Oost-Vlaamse provincieraad noteerde Groen acht vrouwen in de top-tien.

Zelfs in een kleine gemeente als Aalter halen de vrouwen van Groen meer voorkeurstemmen dan de mannen. Een klein verschil in cijfers, maar toch… Knesselaarse en Urselse (mannelijke) kandidaten (Roland Bonami, Peter Van Wonterghem, Peter Cornelis) kwamen misschien net die paar tientallen stemmen van “genderkiezers” tekort om gekozen te worden.

Een opinie is geen delict en meningen worden alleen verboden in dictaturen (JMDD)