Fanfares en harmonieën overal te lande vierden eind november hun jaarlijks verenigingsfeest. Op zaterdag 26 november gebeurt dat ook hier met. Een beetje uitleg en een beetje “beeld met klank“. De vorm verandert, want een muzikale wandeling door de dorpsstraten wordt in deze tijden problematisch, maar het muzikale jaarfeest Sint-Cecilia is niet klein te krijgen. De agenda wordt aangepast: veel muziekkorpsen spelen in de kerk of elders een concertje, gaan waar het kan nog even op stap in de dorpskom en vieren nadien in een of andere uitspanning tot in de vroege uurtjes de kering van het jaar. Straffe blijvers krijgen er een ereteken opgespeld, de voorzitter kijkt achterom naar het voorbije werkjaar en vooruit naar de twaalf maanden die volgen. Het gebruik is tientallen jaren oud, maar overeind gebleven.

 

 

Van waar toch die “Cecilia”. Zij werd de patrones van muzikanten. Ze zou de dochter zijn geweest van een rijke, heidense familie, maar sloot zich aan bij de christenen van Rome. Toen haar ouders haar een ongelovige huwelijkspartner opdrongen, weigerde ze. Zo kwam aan het licht dat ze een bekeerlinge was en dat betekende meteen haar dood.  Alexander, een van de Romeinse keizers, zou het  meisje hebben doodgemarteld. Tot daar de eerste versie. Volgens een andere kon ze haar echtgenoot, Valerianus bekeren en stierven beiden als martelaren onder een hernieuwde vlaag van christenvervolging.

Maar de geschiedenis nam weerwraak. Cecilia was altijd een opgewekt meisje geweest, dat vaak zong en dat haar liederen met behulp van de toenmalige instrumenten begeleidde. In de Romeinse catacomben bleef de herinnering aan haar bewaard en werd ze ook bezongen. Muziekliefhebbers begonnen op luiten en fluiten, harpen en lieren Cecilia’s lof te zingen. En via de Romeinse heirwegen werd haar muzikale boodschap in de volgende eeuwen over heel Europa uitgebazuind.Vooral in de 19de eeuw  werden tal van koren en muziekverenigingen naar haar genoemd. In de periode rond haar naamfeest, op 22 november, wordt op ontelbare plaatsen gefeest en gevierd.

In Knesselare gebeurt dit al vanaf de start (1888). Op zaterdag 26 november speelt Willen is Kunnen in de avondmis in de Sint-Willibrorduskerk. Na een korte omweg via een aantal leden-herbergiers wordt feest gevierd. Voor de gelegenheid maakte Paul Verhoestraete een selectie van een dertig WIK-beelden over de jongste tien jaar. Een historiek van Willen is Kunnen verschijnt binnenkort ook op deze site.

Wie op de hier volgende link klikt, kan die fotoselectie bekijken met “een muziekske” onder: de Flabbaert-mars. Het was precies vijftig jaar geleden de eerste mars gecomponeerd door Gerard Van de Casteele, toen op De Plaats uitgevoerd door de fanfare die voor het eerst een uniform droeg, en uitgevoerd samen met een kleine driehonderd muzikanten (WIK en nog zeven andere korpsen). De versie hieronder is een uitvoering door Brass Band Willebroek.

Klik hier hier voor beelden op muziek (Flabbaertmars) Beelden WIK 2006-2016

 

 

Optreden: Wik speelt in de avondmis op zaterdag 26 november om 18 uur in de Sint-Willibrorduskerk en op zondag 4 december om 10 uur in de Sint-Medarduskerk in Ursel.

En de toekomst…

De muziekvereniging blijft op zoek naar een nieuwe instroom van jongeren. Ze was vorig weekend aanwezig met een promostand op de instrumentenvoorstelling van de muziekacademie in het gemeentehuis van Aalter. Op zoek naar jong bloed voor WIKit, het jongske van WIK.